De vader van Mireille (42) is onlangs overleden. Nu blijkt dat hij en haar moeder het financieel niet op orde hadden. Maar daar wil haar moeder niets van weten.
“Het overlijden van mijn vader kwam totaal onverwacht. Mijn ouders waren samen een wandelingetje aan het maken toen hij plotseling niet goed werd. Mijn moeder belde 112, maar hij heeft het ziekenhuis niet eens meer gehaald. Een buikaneurysma dat plotseling scheurde, bleek achteraf. Nooit iets van gemerkt, maar levensgevaarlijk. Zomaar opeens, pats-boem, was-ie weg. Een drama natuurlijk, voor de hele familie, maar vooral voor mijn moeder. Ze waren al sinds hun 17e bij elkaar en deden alles samen. Nou ja, alles, behalve de financiën, blijkt nu.”
Al snel komt Mireille erachter dat haar moeder geen flauw benul heeft van hoe ze er financieel voorstaat. Dat blijkt niet best te zijn. Ze hadden het volgens wat Mireille het ‘jaren ‘50 model’ noemt geregeld: pa verdiende en regelde het geld, ma bemoeide zich er niet mee. Gevolg is dat haar moeder nooit enig inzicht heeft gehad in de financiële situatie. “We ontdekken nu dat mijn ouders altijd op te grote voet geleefd hebben” vertelt Mireille. “Ondanks dat ze al heel lang in hetzelfde huis wonen, zit er nog steeds een flinke hypotheek op. Ze hebben nooit afgelost en ondanks het partnerpensioen wat mijn moeder nu krijgt kan ze het maandelijkse bedrag eigenlijk niet ophoesten. Bovendien is ze gewend aan een bepaalde levensstandaard. Ik heb het me nooit zo gerealiseerd, maar mijn ouders lieten het best breed hangen. Ze gingen regelmatig uit eten, ik kan me niet anders herinneren dan dat we meerdere keren per jaar op vakantie gingen, mijn moeder kocht regelmatig kleding voor zichzelf en voor mijn broer en mij. Op geld werd gewoon niet echt gelet. Sparen hebben ze nooit gedaan. Dat is altijd goed gegaan, maar nu komt mama in de knel. Dat is al vervelend genoeg, maar wat het nog lastiger maakt is dat ze zelf haar kop in het zand steekt en vrolijk geld blijft uitgeven.”
Proberen met haar moeder te praten over geld is moeilijk. Mireilles voorstel om een financieel adviseur in te schakelen wordt weggewuifd. “Ze wil er niets van weten. Ondertussen blijft ze rustig dure flessen wijn in huis halen en komt ze wekelijks met kleertjes en cadeaus voor mijn twee dochters aanzetten. Ze smijt met geld dat ze niet heeft en ondertussen ben ik bang dat ze straks haar huis moet verkopen. Wat me trouwens niet onverstandig lijkt, maar ze wil absoluut niet weg. Terwijl het veel te groot is voor haar alleen en het aanzienlijk zou schelen in haar maandelijkse kosten als ze goedkoper zou gaan wonen. Maar nee hoor, mama wil niet in een ‘doorzonwoninkje met een postzegel als tuin’ wonen. ‘Ik blijf zitten waar ik zit’ zegt ze dan en daarmee is het wat haar betreft afgedaan. Als ik erover doorga, wordt ze boos.”
“Ik wilde dat ik eerder stil had gestaan bij de financiën van mijn ouders. In dat opzicht ben ik eigenlijk net zo naïef geweest als mijn moeder zelf. Maar als ‘kind’ ga je er gewoon vanuit dat je ouders het allemaal verstandig geregeld hebben. Mijn moeder heeft een grote schok en een enorm verdriet te verwerken gekregen en nu komen daar nog eens geldzorgen bovenop. Ik denk dat het ook gewoon teveel is en dat ze daarom doet alsof er niks aan de hand is. Maar wat kan ik doen, als zij weigert om zich te laten helpen? Volgens mijn man moet ik haar financiën overnemen en haar op een budget zetten. Huishoudgeld geven. Maar dat vind ik ontzettend denigrerend. Ik kan mijn eigen moeder toch niet als een kleuter gaan behandelen?”
Lees ook: Idioot: mijn ouders willen hun geld nalaten aan de kleinkinderen
