Constateren dat vriendinnen ook wat dikker worden, biedt maar even verlichting en blijdschap. Want ’s avonds zie je jezelf in de spiegel en denk je: ja, maar ik wíl dit gewoon niet.
Het is niet uit valsigheid dat ik denk: haha, jij ook, en het is al helemaal niet dat ik ze een strak lichaam misgun, nee, het ontslaat me even van de verantwoordelijkheid. Zie je wel, iedereen heeft het, het komt gewoon door de leeftijd en niet doordat ik teveel wijn drink/teveel chips en nootjes eet/niet meer aan sport doe.
Maar daar komt het natuurlijk wel door. Het is dat, en de leeftijd, want ik kom de laatste tijd wel buitensporig veel aan.
Nu volg ik al wel een paar jaar een dieet van Nederland Slank dat heel goed werkt, mits ik me aan de hoeveelheden houd. Het is een hormoonbalansdieet en iets met metabolic balance. Eerst is via bloedonderzoek onderzocht welke voedingstoffen voor mij werken en welke niet en sindsdien eet ik nauwelijks meer koolhydraten, geen koemelk en geen suiker, maar dat laatste deed ik al niet. Veel groenten dus, geitenmelk/kaas, vlees, vis en peulvruchten. Ik voel me er super bij en als ik het volgens de regels en hoeveelheden doe val ik driehonderd gram per dag af.
Na de zomervakantie was ik weer eens streng begonnen omdat ik mezelf teveel had laten gaan. Elke dag terrasjes, wijn, hapjes, een en al gezelligheid en op een kwade dag werd er aan me gevraagd of ik zwanger was. Echt. Op mijn leeftijd. Het was zowel een compliment als een diep affront. Ik belde mijn begeleidster van toen op en zei: dat dieet werkt prima voor me, als ik wat minder van alles eet, maar ik kan niet afblijven van wijn en chips, ik vind het gewoon te lekker! Sterker nog: het leven zonder lijkt me niks.
Ze begon over het endorfineherstelplan, zei dat het door een verkeerde afstemming van stofjes in mijn hoofd kwam dat ik zo’n trek had in troosteten. Ik kreeg voedingssupplementen voorgeschreven die de boel in balans trokken en ik volgde weer mijn dieet. Zonder wijn en chips. Binnen een maand was mijn lichaam weer strak getrokken en ik voelde me zo goed! Ik liep bijna jubelend van plezier en energie over straat. Ik had geen trek meer in chips en nootjes en ook het niet-drinken beviel me goed. Omdat ik zo scherp was.
Maar toen kwam in oktober het slotfeest van camping de Lievelinge en dacht ik: ja, maar daar ga ik toch echt even drinken en chips vreten. Een weekendje. Ik nam alle complimenten in ontvangst van de campingvrienden die ik die zomer had gemaakt: ‘Ja, goed hè? Zes kilo. En ik voel me er lekker bij joh!’ en vervolgens ging dat handje maar op en neer. Met een glas erin.
Het kwam niet meer goed. Dat hele blije, heldere gevoel dat ik wekenlang had gehad is na de kater van dat weekend niet meer teruggekomen en toen verviel ook de motivatie om niet te drinken en geen chips te eten. Vervolgens liet ik de hoeveelheden achterwege, want dat wegen van eten is ook kut. De kilo’s vlogen eraan, zeker de laatste tijd.
En nu begin ik dus een dikkere oudere vrouw te worden, voel ik me onaantrekkelijk, denk ik dat mijn man beter verdient want die heeft met zijn 51 jaar nog wel een lichaam dat niet zou misstaan op een sokkeltje aan de rand van een amfitheater. Dus ja, wat houdt me tegen, als ik me ook nog eens zo goed voelde toen ik me aan alle richtlijnen hield? Dat niet-drinken. God, wat treurig.
Lees ook: Nieuw! Het kop in het zand-dieet voor 50-plussers
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
