Als je lover bij je intrekt, blijft de lingerie vrij snel in de kast, zo merkt Rianne.
“Ben leerde ik twee jaar geleden kennen via mijn werk, hij was accountmanager bij een bedrijf waar we veel zaken mee deden. Ik herinner me dat het vanaf de eerste handdruk flirten was tussen ons, de aantrekkingskracht was enorm. Bij afspraken kwam het al snel tot napraten op de parkeerplaats en een etentje om een mooie deal te vieren.
Hoe onschuldig ook, dat etentje was waar de grens tussen zakelijk en privé werd overschreden. Ik was single na een lange relatie, en vond het leuk dat iemand zoveel belangstelling voor me had. En ik wist dat hij getrouwd was en kinderen had, maar hij deed alsof hij een vrij man was en ik zat op dat moment teveel in een roes om te zeggen: ‘Dit kunnen we beter niet doen.’
In de parkeergarage hebben we staan zoenen als een stel hitsige pubers. Dat leidde tot het eerste geheime afspraakje bij mij thuis. Het bizarre aan een affaire is dat zo’n date gespeend is van elke romantiek. Elke minuut telt. Het is kleren uit, zoenen, vrijen en sporen uitwissen. Hij ging zogenaamd vanuit zijn werk naar de sportschool en douchte na de seks bij mij, om geen argwaan te wekken.
Dit hebben we een hele tijd volgehouden. Het was voor hem een uitje en voor mij goede seks zonder gedoe. Maîtresse zijn is enig, je hebt de onverdeelde aandacht van een man en niet de dagelijkse ergernissen. Dat het zich in het geheim voltrok gaf er extra spanning aan. Appjes in code naar zijn werktelefoon, dates onder de radar, dat werk. Ik vond het leuk als hij er was en ik vond het ook prima als hij weer weg was. Niemand in mijn omgeving wist ervan, het was ons geheim.
Eenzaamheid met de feestdagen, daar heb ik nooit zo’n last van gehad. Dan was Ben bij zijn gezin en sprak ik gewoon met mijn eigen familie en vrienden af. Je bent als lover geen prioriteit in iemands leven, de vakantie met zijn gezin gaat voor – prima, daar stelde ik me op in.
Ik heb nooit zitten wachten in de hoop dat hij langs kwam, als hij vaag deed over wel of niet een afspraak, kapte ik dat af: het was graag of helemaal niet. Ik heb ook nooit afspraken met vriendinnen laten gaan omdat hij op dat moment opeens ‘kon’. Dan maar een andere keer. Het hield hem scherp en de volgende keer dat we elkaar zagen deed hij dan nog een beetje meer zijn best in bed.
Voor mij werkte het: intimiteit zonder schoonfamilie, geen drama, geen complicaties, weinig verwachtingen. Prima te combineren met een fulltime baan en een sociaal leven. Ik zou graag zeggen dat ik wel eens gewetenswroeging had ten opzichte van zijn vrouw, maar dat vond ik meer zijn pakkie-an.
Wat mij betreft hadden we nog wel een tijdje zo door kunnen gaan, al sloop er een zekere gewenning in. Ook in een zinderende affaire is op een gegeven moment niet meer alles nieuw en spannend. Waar ik echter totaal geen rekening mee had gehouden, was dat Ben op een avond met drie tassen op mijn stoep zou staan. Hij was er klaar mee, hij was ongelukkig, hij had zijn vrouw alles verteld en hij wilde verder met mij.
Dat had hij wel eens eerder mogen aankaarten! Het overviel me enorm. Achteraf gezien had ik op dat moment meteen moeten zeggen dat ik er anders instond, maar het was noodweer, hij was in alle staten – ik heb hem binnengelaten. En daarmee is alles veranderd.
Opeens was het in bredere kring bekend waardoor ik de sloerierol kreeg; ik ben er vrienden door kwijtgeraakt. Zijn vrouw en kinderen waren begrijpelijkerwijs overstuur, familieleden kwamen verhaal halen. En mijn sexy minnaar was vanaf dat moment vooral een emotionele man die zich schuldig voelde, het ook even niet meer wist en zich vastklampte aan mij.
Ik verlangde echter helemaal niet naar een echte relatie met alles erop en eraan met hem. Dus ik zei dat het wel erg snel ging (hij vond van niet, want ‘we kennen elkaar al twee jaar’) en dat hij beter op zichzelf kon gaan wonen. Dan zouden we daarna wel verder zien. Maar er is nu natuurlijk geen betaalbare woonruimte te vinden en hij moet alimentatie betalen, zodat hij geen cent te makken heeft. Ik kan hem toch moeilijk in zijn leaseauto laten slapen.
En zo zitten we dus nu toch samen op de bank. Hij zegt naar een flat te zoeken, maar nog even afgezien van het feit dat er geen huizen zijn en hij financieel krap zit, vindt hij het volgens mij ook wel best zo. Ik vind het vooral saai. Hij snurkt, dat wist ik nog niet van hem. Qua voorkeuren voor eten zitten we niet echt op een lijn, wat betreft films en series ook niet – we zijn er gewoon nooit aan toegekomen, het hoorde niet bij ons contact. Ik mis mijn vrijheid, hij is op huishoudelijk gebied nogal makkelijk. En door de stress – en misschien ook wel omdat het nu altijd kan – is de seks volledig ingekakt. De lingerie blijft in de la, de geilheid van ooit is verdampt.
Bovendien heb ik te maken met zijn twee pubers die er alles aan doen om me als Boze Stiefmoeder te zien. Dat ze geen zin in mij hebben, begrijp ik heel goed (de gevoelens zijn wederzijds), maar om hun vader rustig wat quality time met hen te gunnen om goed te kunnen praten, moet ik steeds een zaterdagochtend of -middag mijn eigen huis uit en dat zit me echt ontzettend dwars. Vooral toen ik vorige week terugkwam en ontdekte dat er eentje in mijn sieradendoosje had geplast.
Het beste zou zijn als hij gewoon terug naar zijn eigen gezin zou gaan, maar dat wil Ben niet en ik denk dat zijn vrouw er ook niet voor in zou zijn. Ik heb dit echter nooit gewild. Hoe krijg ik hem weg?
Om privacyredenen zijn de namen veranderd
