Uit elkaar gaan als goede vrienden: kan dat echt? Nu het stof neergedaald is, blikt schrijver Binnert de Beaufort in de nieuwe Saar terug op de geschiedenis van zijn scheiding – die een happy end kende. Maar eerst moest hij wel door een diep tranendal. Alvast een voorproefje.

“Ik denk dat het ergens in mijn studententijd was dat ik op tv een Amerikaanse film zag waarin een stel ging scheiden. Na het tekenen van de papieren gaven ze gezamenlijk een groot feest om de scheiding te ‘vieren’. Ik dacht: ja, als ik ooit ga scheiden, dan wil ik dat ook zo doen.

Toen ik zelf negen jaar geleden aan de beurt was, op eigen initiatief, want ik verliet mijn vrouw, was het bepaald geen feest. Omdat ik tamelijk acuut het huis uit moest, en nog geen andere woning had, heb ik twee maanden een nomadisch bestaan geleid dat mij onder meer langs verschillende hotels en B&B’s in en rondom Hilversum voerde.

Dieptepunt was wel het ontwaken in conferentiehotel Het Kontakt der Kontinenten in Soesterberg. Dat ontwaken gebeurde op een eenpersoonskamer die op de rol stond om te worden gerenoveerd, waar de tabakslucht zo diep was doorgedrongen in de vloerbedekking, dat zij er onderdeel van was geworden.

Ik opende de gordijnen, zag een parkeerplaats en de regen die daarop viel. Ik opende de deur, liep de gang op en werd begroet door een fris gewassen kale Duitser met baard en met een gezonde zin in de dag. En beneden, in de ontbijtzaal, zag ik een paar honderd andere Duitsers die daar dus inderdaad waren voor een conferentie.

Ik praatte in die eerste weken veel met mensen, met mijn moeder en oudere zus die reeds voor mij het echtscheidingspad had bewandeld, ook met een van de twee zussen van mijn ex die mij in alle redelijkheid trachtte te adviseren in mijn persoonlijke crisis. Die gesprekken gingen onder andere over mijn geestelijke gesteldheid, in hoeverre ik niet gewoon even ‘in de war’ was of dat ik volledig compos mentis deze jammerlijke weg was ingeslagen.

Ik sprak ook met mijn vrienden. Maar het vooruitzicht van een scheiding – toch een ietwat deprimerend thema als je er nog van overtuigd bent dat je echt altijd bij elkaar zult blijven – stond nog ver van ze af. Ik voelde me een beetje een pionier – al zou ik een scheiding ook weer niet willen vergelijken met een vrijwillige verhuizing naar Almere-Haven in 1974.”

Verder lezen?

Het hele verhaal van Binnert vind je in de nieuwste Saar Magazine die nu in de winkel ligt. Nooit meer een missen? Neem dan nu een abonnement.

Elke week leuke nieuwtjes van Saar ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.