Carla (53) staat er toch even van te kijken dat het jochie dat ze ooit haar huis uitgooide omdat hij zo liep te etterbakken nu haar fysiotherapeut is.
Ik blijf hardnekkig volhouden dat ik niet ouder word, maar artsen steeds jonger worden. Het moment komt onherroepelijk, dat je tegenover iemand zit die zich ‘specialist’ mag noemen en dat je dan denkt: weet je moeder dat je hier rondloopt? In een witte jas? Zoiets went vrij snel, maar toch kun je nog voor verrassingen komen te staan. Zo stuitte ik bij mijn recentste bezoek aan de fysiotherapeut op een jongeman die ik hier maar even Jeroen zal noemen. Hij liep geen dagje mee. Het was geen stage. Hij zat zonder enige vorm van toezicht achter een bureau met mijn elektronische patiëntendossier open. En vroeg wat eraan scheelde.
Terwijl ik uitlegde dat ik een tenniselleboog had terwijl ik nooit een racket aanraak, dacht ik verwilderd aan alle keren dat Jeroen met mijn zoon Wouter mee naar huis was gekomen. Hij was gek op boterhammen met pindakaas-met-stukjes, wist ik nog. En had op een verjaardagsfeestje zo’n smak gemaakt met een crossfiets, dat mijn man voor alle zekerheid Jeroens moeder had gebeld om samen met hem en haar naar de eerste hulp te gaan. Gek van bezorgdheid was ik toen geweest. Ik had hem ook wel eens naar huis gestuurd, omdat Wouter en hij elkaar zo ontzettend liepen op te fokken dat ik er klaar mee was. Jeroen kon schreeuwen voor acht jongetjes tegelijk. Na de middelbare school was hij uit beeld verdwenen. Via de dorpstamtam wist ik dat hij op zijn achttiende niet één, maar twee keer de sloot in was gereden. En van Wouter, die Jeroen nog weleens tegenkwam in het uitgaanscircuit, had ik gehoord dat Jeroen vlijtig alle pillen testte waar hij de hand op kon leggen. En die knul zat hier mijn medisch dossier te lezen?
Ik vroeg me af wat hier nu de etiquette was. Moest ik ‘Ken je me nog, ik ben de moeder van Wouter’ zeggen? Informeren naar zijn meest recente drugstest? Doen alsof ik van niets wist? Maar zou hij dan niet gaan twijfelen aan mijn geestelijke vermogens? Terwijl ik nog aan het tobben was, stelde hij voor dat ik even mijn blouse uit zou trekken. Wat ik zoet deed, want ik zat daar natuurlijk niet voor niets. Maar een béétje ongemakkelijk was het wel, om in mijn hippe Marlies Dekkers-beha tegenover een schoolvriendje van mijn zoon te zitten.
Jeroen heeft me overigens keurig behandeld, iets met pezen losgewrikt en oefeningen voorgedaan. Zakelijk en eigenlijk ook wel heel aardig. Op mij kwam hij in ieder geval uitermate professioneel over, dus ik heb me ook maar gedragen als een professionele patiënt. Pas bij het afscheid bracht hij Wouter nog even ter sprake. Wat fijn was, omdat ik toen wist dat hij wel degelijk wist wie ik was en dat we elkaar kenden van ooit. Maar ik ga wel even checken of de nieuwe doktersassistente toevallig de Illona is die óók bij Wouter in de klas zat. Want ik ben dit jaar aan de beurt voor het uitstrijkje van het bevolkingsonderzoek. En er zíjn grenzen aan hoe ver ik wil gaan met kinderen wiens luizenmoeder ik ooit was.”
Lees ook: Zegt de arts: met botox gaan we dat niet redden, mevrouw
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
 staat er toch even van te kijken dat het jochie dat ze ooit haar huis uitgooide omdat hij zo liep te etterbakken nu haar fysiotherapeut is.){kind=link}