Ze wil absoluut geen Renée Zellweger worden, laat staan een Monique van de Ven, maar toch besloot Margriet aan de botox te gaan.
‘Hoeveel kost het nou om dit fronsrimpeltje weg te krijgen?’ vroeg ik vol vertrouwen aan de cosmetisch arts. Dat mijn strijd tegen de tijd wat zou kosten, begreep ik namelijk best. Maar ik hou van duidelijkheid.
De arts bekeek mijn voorhoofd net zo kritisch als ikzelf elke dag. Hij toverde een daar is geen beginnen aan-blik tevoorschijn en zei: ‘Interessante fronsrimpel. We kunnen kijken wat de botulinetoxine doet, maar helemaal weggaan, zal-ie waarschijnlijk niet, dus…’
Ik hoorde al niets meer. Had ik huizenhoge drempels overwonnen om eindelijk prikken in m’n gezicht te laten zetten, was er blijkbaar geen kruid tegen mijn frons gewassen. Maar het zou toch wel íets doen? Ergens? En anders misschien een extra spuitje? Op goed geluk liet ik toch maar wat prikjes rond mijn interessante denkrimpel zetten.
Een week na de behandeling en intensieve frons-studie zag ik nog steeds niets. Maar ik vóelde ook niets. En dat was best fijn. Omdat ik met veel mimiek praat, was een onbeweeglijk voorhoofd wel zo rustig. Maar ja. Dat bijeffect was niet mijn doel. Het oog wilde ook nogal wat, dus die denkkrater moest weg. Ik besloot het onzichtbare effect aan de rimpeldokter voor te leggen en appte hem: ‘Is dit normaal? Ik zie geen verschil met een week geleden,’ en sloot een paar na-foto’s in. De dokter: ‘Je voorhoofd ziet er ontspannen uit en de frons is wat zachter. De huid heeft enige hersteltijd nodig, dus geef het een kans. Het kan zijn dat er een filler nodig is om deze aanzienlijke rimpeldiepte te verminderen.’
Een filler? Waren er niet allerhande injectables uit de handel genomen vanwege complicaties in de vorm van bulten en allergieën? Is onlangs de permanente filler niet verboden? En dan ík zeker zomaar aan de filler van zo’n vijfhonderd euro per behandeling?
Ik dacht aan aan Renée – Bridget Jones – Zellweger met haar uitpuilende bovenlip. En aan de ooit zo mooie Monique van de Ven die een wandelende antireclame voor cosmetische ingrepen is. Dus fillers? Dacht het niet.
Inmiddels ben ik een jaar en vier botoxbehandelingen verder. En nu stop ik ermee. Mijn denkrimpel was niet op andere gedachten te brengen en trok zich hardnekkig weinig aan van de botoxaanvallen. Misschien wordt er ooit nog iets beters uitgevonden dan botox en fillers. Een antirimpelpil ofzo. Of een infuus. Handig voor als ik tachtig ben.
Lees ook: Dit is de echte reden waarom ik zo zuur doe over botox
