Meditatie, warme melk, een warm bad, geen beeldschermen na 22 uur, haar snurkende man naar de logeerkamer verbannen….sinds Monica in de overgang is, helpt níks meer. Wakker ligt ze toch wel.
Ik kon het altijd, overal. In de auto, in de trein, in het vliegtuig, even snel op de bank, of uitgebreid op het strand. Slapen was een van mijn kwaliteiten. Zodra ik mijn ogen dicht deed, duurde het hoogstens vijf minuten voordat ik in dromenland was. Tot grote jaloezie van mijn man, die er minstens een half uur over doet om in slaap te vallen. Maar hij heeft zijn wraak gekregen. Sinds ik in de overgang ben zijn de rollen compleet omgedraaid, en lig ik elke nacht met open ogen mezelf op te vreten naast mijn intens tevreden slapende man.
Eigenlijk bestaat het probleem uit twee delen. Ten eerste is het bijna onmogelijk geworden om in slaap te vallen. En dat is cru, omdat dit de eerste 45 jaar van mijn leven dus mijn grote talent was. Achteraf heb ik daar niet genoeg van genoten. Ik heb het voor lief genomen, en now it comes back to bite me in the ass. Nachtenlang lig ik naar het plafond te staren, terwijl ik terugdenk aan die heerlijke tijden dat 8 uur per nacht het minimale was dat ik haalde.
Het tweede probleem is dat wanneer ik dan eindelijk in slaap val, het feest de meeste avonden van relatief korte duur is. Voor het eerst in mijn leven word ik regelmatig ’s nachts wakker omdat ik écht naar de wc moet. De tijden van me omdraaien en denken ‘dat komt morgenochtend wel’ zijn voorgoed voorbij, aangezien ik bovenop mijn doorwaakte nachten liever niet ook nog om 4 uur ’s nachts de lakens moet verschonen vanwege een ‘ongelukje’.
En als kers op de taart is daar de laatste twee jaar nog iets bijgekomen. De laatste tijd drijf ik regelmatig mijn bed uit, helaas zonder dat er enige inspannende amoureuze activiteiten aan te pas komen. Ik heb nu namelijk ook nog last van nachtzweten: oftewel, opvliegers from hell. De pyjama’s zijn niet aan te slepen, en na zo’n aanval duurt het vaak eindeloos voordat ik weer in slaap val. Gek word ik ervan, en ik niet alleen. Mijn man vond het in het begin nog wel grappig, dat voor het eerst sinds we samen zijn hij de slaper van ons twee is. Maar zijn mening hierover is inmiddels ook bijgesteld. Het aanhoudende slaapgebrek zorgt er namelijk voor dat ik regelmatig niet. te. genieten. ben. Denk hierbij aan een soort kruising tussen Godzilla, een uitgehongerde zwerfkat en dat enge schoolhoofd uit de film Mathilda. Zie je het voor je? Daar zit mijn man dus nu regelmatig mee aan de ontbijttafel. En dat is voor niemand leuk. Dus ben ik toch maar eens op zoek gegaan of er dingen zijn die mij (en mijn huwelijk) kunnen helpen. Ik vond de volgende dingen, doe er je voordeel mee.
- De 4-7-8 methode: Deze methode zou rustgevend moeten werken. Hij bestaat uit drie stappen. 1) Adem rustig in door je neus en tel tot 4, 2) Houd je adem 7 seconden in, 3) Adem heel rustig uit door je mond gedurende 8 seconden. Blijf deze stappen herhalen. In het begin is het lastig en heb je de neiging hebben sneller te tellen of extra in te ademen. Gewoon blijven oefenen. Deze oefening zorgt ervoor dat je je focust op je ademhaling, waardoor je minder piekert en maalt, en dus sneller in slaap valt.
- Let op je eten: Dit vind ik nog best een lastige, maar het helpt écht om ’s avonds niet te zwaar te eten. Dan slaap je makkelijker in, en beter door. Daarnaast is het ook beter om niet te zuur of te kruidig te eten als je last hebt van opvliegers, daar worden ze namelijk heviger van.
- Hou het luchtig: Slaap in een katoenen pyjama of (nacht)hemd en gebruik katoenen beddengoed. Deze stof absorbeert het vocht van een zweetaanval beter. Verruil je dikke dekbed voor een laken en wat dekens zodat je sneller een laagje kunt ‘afpellen’.
- Voedingssupplementen: De stof melatonine zorgt ervoor dat je ontspant en makkelijker in slaap valt. Dit kun je gewoon krijgen zonder recept van de dokter. Ook bijvoorbeeld kruiden als citroenmelisse en passiebloem hebben een rustgevende werking.
