Silvia (51) is moeder van de 15-jarige Toon. Sinds Toons geboorte is duidelijk dat hij autisme heeft. Dat is tot hij tien was een grote strijd geweest. Toon is snel boos en gefrustreerd waardoor hij agressief kan worden. De laatste jaren weet hij dat beter onder controle te houden, maar sinds hij in de puberteit zit gaat het weer bergafwaarts met hem.
“Toen Toon een jongetje van zes was en hij verzandde in een woedeaanval, zeiden mensen wel eens tegen ons: ‘Ach, waarschijnlijk slaat hij straks zijn puberteit over’. Ik vond dat toen al zo’n domme opmerking. Maar goed. Mensen maken er wat van als ze ongemakkelijk staan te kijken naar een jongetje dat zonder veel reden enorm uit zijn plaat staat te gaan. Dat de puberteit waarschijnlijk ook nog wel een flinke kluif zou worden, heb ik zelf altijd ingecalculeerd. Elke verandering is voor een autist moeilijk, dus zo’n lijf dat allerlei transities doorgaat…ik zag dat niet zonder slag en stoot voorbijtrekken.
Het klinkt cru en moeilijk te geloven, maar in Toons hele leven hebben we slechts drie redelijk onbezorgde jaren gekend. Tot zijn tiende was het dagelijks zoeken naar de balans. Hij raakte snel overprikkeld van andere kinderen, van school, van verjaardagen, van meer dan twee mensen op bezoek. Ook kon hij slecht omgaan met zijn teleurstelling of woede als iets niet lukte. Er zijn zoveel dingen stukgegooid in ons huis. De deur van zijn slaapkamer zat onder de deuken van het ertegen slaan met een auto of een stoeltje. Door hulpverleners, trainingen en ook medicatie zijn we in rustiger vaarwater terecht gekomen. Rond zijn tiende levensjaar bereikten we zelfs een punt dat mijn man en ik tegen elkaar zeiden: “Wat gaat het de laatste tijd bizar goed.” Dat gevoel hield drie hele jaren aan. We hadden eindelijk enige controle, balans, voorspelbaarheid en regelmaat in ons leven weten te krijgen en Toon gedijde er goed bij. Eindelijk konden we ademhalen, eindelijk vierden we vakanties met Toon en onze andere twee zonen zoals we dat altijd al wilden, eindelijk kregen we geen sombere berichten meer van school.
Op zijn dertiende ging Toon naar het speciaal voortgezet onderwijs. In eerste instantie leek dat goed te gaan. Hij kende er nog kinderen van de basisschool, zijn beste vriend Timo ging er ook naartoe, dus hij had iemand op terug te vallen. Naarmate het jaar vorderde ging hij echter steeds minder met Timo om en trok hij zich meer en meer terug op zijn kamer. Hij hield altijd al erg van gamen, maar dat gamen werd steeds meer een obsessie. Zozeer dat ik er heel erg op ben gaan letten dat ‘ie na school niet alleen maar gamede. Toen ik zijn kamer op een dag binnenkwam en zei dat het nu klaar was, gooide hij gericht zijn controller naar mijn hoofd. Zulke dingen waren al jaren niet meer gebeurd en zijn sindsdien weer schering en inslag. Niet veel later kwam ik erachter dat hij blowde, met een clubje jongens uit de hogere klassen. Of Timo ook blowde, vroeg ik. Nee, Timo en hij waren geen vrienden meer, bromde hij. Ik zei dat ik hem nog veel te jong vond om te blowen en hij beloofde dat hij het niet meer zou doen, maar ik kon bijna elke dag aan zijn kleren ruiken dat hij het wel gedaan had.
Nu hij vijftien is, geeft hij ook wel eerlijk toe dat hij dat spul nog steeds gebruikt. Ik vertel hem keer op keer dat blowen ook verslavend is en dat hij op deze manier zijn diploma niet gaat halen, maar het enige wat Toon dan zegt is: “Dit is het beste medicijn voor mij. Weet je hoe rustig ik in mijn hoofd ben, mamma?” Mijn hart huilt en ik maak me elke dag zorgen. Ik zie hoe hij de laatste jaren verandert in een sombere, bozige jongeman, die alleen maar hangt met andere bozige jongens. Jaloers kijk ik naar vriendinnen die kinderen hebben die floreren op het gymnasium en opgaan in sympathieke vriendengroepjes. Het gaat me echt niet om het niveau of om het gemak waarmee het allemaal gaat… Het enige wat ik altijd gewilde heb voor Toon is dat hij op een of andere manier geluk zou vinden. Het lukte in zijn vroege jeugd niet en nu weer niet en daar ben ik intens verdrietig over.”
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
