Barbara van Erp beziet de goddelijke strandlijven van Daphne Deckers en Kim van Kooten en besluit ervoor te gaan. Geen drank, geen kaas, elke dag wat oefeningetjes. En dat een leven lang volhouden. Eitje.
“Schat, zullen we voor een platte buik gaan?” Ik smeer mijn lijf in met factor 30, mijn man leest krom voorovergebogen een boek. Mijn blik glijdt over zijn lijf en staat stil bij de enorme bolling die zijn buik tegenwoordig is. Ik heb die bolling ook, maar ik ben de godganse dag bezig met ’m verbergen (rechtop zitten, handdoekje erover, buik inhouden). Nu ik zijn buik in volle glorie zie en daarmee ook in gedachten die van mij, grijpt het me naar de keel. Nooit meer een platte buik. Nooit meer zorgeloos over het strand lopen. Nooit meer schichtig om me heenkijken en denken: echt lieve mensen, ik had ooit een goddelijk lijf, je moest eens weten hoe strak het vroeger was.
Vandaar de kwestie: platte buik of geen platte buik. Want het kan, hè. Kwestie van geen brood, geen witte wijn en elke dag wat oefeningetjes. Hoe moeilijk kan het zijn. Kom op schat, we gaan ervoor.
Mijn man strekt zich uit, waardoor zijn buik nog dikker lijkt, gaapt en zegt: “Nah. Je kent ons toch. Zijn we maanden bezig met een platte buik kweken, kunnen we in oktober weer opnieuw beginnen. We houden het toch niet vol.”
Was dit het dan? Is dit het moment dat je voorgoed opgeeft? Ik weet dat hij gelijk heeft, maar zie de platte buiken van Daphne Deckers, Kim van Kooten en Angela Groothuizen voor me. Die hebben leuke levens zonder drank en kaas. Het kan dus wel. En kom nou niet aan met dat ik uit ander hout ben gesneden. Ik geloof in de maakbaarheid van het leven. Je kunt alles worden wat je wilt en dus kan ik op mijn 49ste verdomme iemand worden met een platte buik.
Ik weet precies hoe het moet. Niet gaan crashdiëten maar langzaam aan de knopjes zitten. Minder wijn, minder kaas, minder snaaien. Mijn plan: beginnen met anders ontbijten. Lijnzaad. Ik moet lijnzaad hebben. En magere kwark. Ik ben gewend elke ochtend twee keer te ontbijten, ik verbruik namelijk veel energie. Daarom moeten er ook crackers komen, voor ontbijt nummer twee. En smeerkaas light. Als ik daar eenmaal aan gewend ben, doen we er nog een stapje bovenop (minder wijn, minder vaak uit eten) en dan hoef ik het alleen maar mijn hele leven vol te houden. Dat is alles.
Met een uitpuilende boodschappentas kom ik terug van Dirk. Mijn man kijkt naar de zak lijnzaad. “Echt niet dat jij dit gaat eten,” zegt hij. “Dit wordt zo’n zak die jaren in de keukenkast rondslingert.”
Woedend ruk ik de zak uit zijn handen. Oké, deze zomer niet meer, maar volgende zomer heb ik in ieder geval een platte buik. En die is er voor de rest van mijn leven. Mijn lifestyle ietsje verleggen, dat kan ik, moet jij eens opletten.
De volgende ochtend kieper ik een kwak lijnzaad (naar de omvang van de porties gaan we later kijken, eerst wennen) door een bak kwark. Ik neem een hap.
Grmphf.
Dit spul is erg. Ik kom er nauwelijks doorheen. Rustig kauwen, Barbara. Niet kokhalzen. Mmm, ik geloof niet dat lijnzaad en ik vrienden worden. Mijn man komt de keuken in. Hij maakt een café latte. Hij roert er drie scheppen suiker doorheen. Hij kijkt me lodderig aan.
“Gaat het?”
Ik schud van nee en wijs op de zak lijnzaad.
“Zal ik een broodje voor je roosteren?”
Ik spuug de zooi uit.
Intens tevreden eten we een geroosterde boterham met kaas. “Morgen,” zeg ik. “Morgen probeer ik het opnieuw.” Hij kijkt niet op. Ik bestel online een strandtuniek, kan ik fijn mijn buikje in verbergen.
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
