Hoe verrukt tattoo-dragers ook zijn over hun tattoo, Juliette moet er niet aan denken. “Nee, ook niet omdat de naam van mijn man op m’n hart moet. Hij zit al in mijn hart, gewoon, zonder inkt.”
- Nee, ook niet een lief klein vlindertje op mijn rechterborst. Die raakt zwaar verdwaald op mijn rechterborst.
- Nee, ook niet omdat een afdruk van het poezenpootje van mijn kat het eeuwige leven moet hebben. Ik vind het al erg als ze met modderpootjes over mijn witte dekbed heeft gelopen. En dat dekbed kan gewoon in de was.
- Nee, ook niet omdat de naam van mijn man op m’n hart moet. Hij zit al in mijn hart, gewoon, zonder inkt.
- Trouwens, als ik dat met de naam van mijn eerste man had gedaan, had ik nu met de gebakken peren gezeten. Want ‘Jan’ tatoeëer je niet zo makkelijk over ‘Dick’ heen.
- Nee, ook niet omdat iedereen op vakantie op Bali óók een dolfijn of een hele school dolfijnen op z’n rug heeft laten zetten, omdat ze net zo’n spirituele ervaring hebben gehad bij het zwemmen in zee en daarna lekker aan de tequila zijn gegaan en het toen zo’n ontzettend goed idee leek.
- O nee, en zéker geen cijfers. Ook niet als dat een geboortedatum of sterfdatum of huwelijksdatum (zie punt 4) is, of het telefoonnummer van mijn oma of mijn winnende lotnummer dat mijn leven veranderde. Cijfers op je lijf laten tatoeëren mag gewoon niet – nooit, nooit meer.
- Nee, ook niet die rituele symbolen uit Australië of Ierland of India die hun magie op mij zullen laten afstralen. Kom op zeg, ik ben in Noord-Holland uit de klei getrokken.
- En nee, er komt ook geen Noord-Hollandse koe op mijn kont.
- Nee, ook niet die kunstzinnige strakke moderne vlakken en lijnen. Over twintig jaar hangen die golvend en bibberig om mijn lijf heen.
- Nee, nee, nee, ook niet omdat ik met een tattoo een uniek kunstwerk van mezelf maak. Integendeel. Ik maak een uniek kunstwerk van mijzelf omdat ik geen tattoo heb. Waar zie je dat nog?
LEES OOK 50 dingen die fantastisch zijn als je 50+ bent
