Een jaar geleden besloten Irma en haar man een hond te nemen. Tot dan was ze eigenlijk meer een kattenmens, maar Rob wilde meer beweging. In zijn eentje wandelen zag hij niet zo zitten, maar met een hond moest hij wel. Dus kochten ze een teckelpuppy.
Het was alsof er een wervelwind ons huis in kwam. Ineens moest ik iedere twee uur met Guusje wandelen, ’s nachts eruit om haar te laten plassen. Alles wat op de grond lag was plots ‘speeltje’ en de katten werden gek van die kleine druktemaker. Inmiddels zijn we een jaar verder en:
- Heeft Rob alleen nog sloffen met gaten. Schoenen laat Guusje netjes met rust, maar die sloffen zijn haar favoriete speeltje. Zelfs als ze aan Robs voeten zitten.
- Hebben we alleen nog theedoeken met rafels. Is Guus stil, dan heb je grote kans dat ze zielstevreden in de keuken op het hoekje van een handdoek zit te bijten. Geldt ook voor Robs zakdoeken.
- Is de plaatselijke dierenarts een stukje rijker. Niet alleen door vaccinaties en sterilisatie, maar ook door de operatie die acuut moest gebeuren toen Guus ineens heel ziek werd.
- Slapen Rob en ik nooit meer lepeltje-lepeltje. Guusje sliep eerst in een bench, toen in een mandje naast ons bed… maar tegenwoordig ploft ze gezellig tussen ons in. Opvallend: Guus heeft altijd de meeste plek in bed. Af en toe wordt ze ’s nachts wakker en denkt ze: ‘hoera, het baasje en vrouwtje zijn er nog’. En geeft ze ons een vette lik.
- Is mijn spaarrekening aanzienlijk uitgedund. Eten, mandje, speeltjes, snoepjes, dierenarts en de garage, toen Guusje in de auto de airbagkabels had doorgebeten.
- Komen de kinderen, die geen van allen in de buurt wonen, opvallend vaak naar huis. ,,Ik miste Guusje zo. O ja, en jou ook, mam.”
- Is onze buurt een stuk schoner. Guusje sjouwt tijdens wandelingen lege snoeppapiertjes, chipszakken, flesjes, snackbarbakjes en drinkpakjes mee naar huis (die ik dan in de vuilnisbak gooi).
- Heb ik een heleboel nieuwe mensen (allemaal met hond) leren kennen
- Liggen overal in huis ballen, speeltjes en (vooral) resten van kapotgebeten speeltjes
- Ruik ik altijd en eeuwig naar hond
- Hebben de katten het alleen rustig als Guus slaapt
- Vond ik het eerst vies als honden hun baasje in het gezicht likte, nu vind ik het schattig
- Is er iemand héél erg verschrikkelijk ontzettend blij als ik twee minuten ben weggeweest
- Hebben we weer oppas nodig als we een dagje weggaan
- Heb ik ontzettend veel bewondering voor iedereen die een hond op kan voeden
- Slaap ik iedere nacht in met een hondenneus tegen me aangedrukt en een glimlach op mijn gezicht
- Word ik iedere ochtend wakker met een hondenneus tegen me aangedrukt en een glimlach op mijn gezicht
- Lachen we heel veel vaker, om alle streken die ze uithaalt
- Smelten we iedere dag een beetje omdat ze nog steeds zo’n blik heeft van: ‘Ik? Ik doe toch niks? Kijk nou eens wat een schattig lief teckeltje ik ben.’
- Is ze in no time deel van ons gezin geworden. Een leven zonder hond is niet meer voor te stellen
- Heeft ze zo ontzettend veel extra liefde in huis gebracht. Hoe heb ik het in vredesnaam al die jaren zonder hondenliefde kunnen doen?
