Sur L’Adamant (release 4 januari) is de nieuwe documentaire van de Frans regisseur Nicolas Philibert, bekend van zijn zeer succesvolle documentaire Être et Avoir uit 2002.
Het gaat over de boot Adamant, een unieke dagopvang voor volwassenen, die lijden aan een psychiatrische aandoening. Elke ochtend opent de Amadant haar deuren voor een ieder die behoefte heeft aan een luisterend oor en een beetje aandacht. Het behandelende team probeert zo menselijk mogelijk hulp te bieden middels alle mogelijke soorten van therapie. Er kan worden geschilderd, genaaid, getekend en gekookt. Samen met de begeleiders vormen ze een hechte gemeenschap, waar zij zich thuis voelen en gezien worden. Iedereen wordt met respect behandeld, van de simpele eenzame vrouw, tot de flamboyante, zeer intelligente fantast.
Ik vind deze aangrijpende documentaire vooral zo mooi, omdat het geen “gekkie kijken” is geworden. Deze dagopvang op de boot Amadant in hartje Parijs heeft plek voor alle mogelijke patiënten, van licht verward tot zwaar depressieve mensen. Het geeft een diep menselijk beeld van hoe deze groep mensen toch in staat is een redelijk normaal leven te leiden, mede dankzij de voortreffelijke opvang van het toegewijde team.
De documentaire won op het Internationale Filmfestival in Berlijn de belangrijkste prijs, de Gouden Beer. Het is zeldzaam dat de Gouden Beer wordt uitgereikt aan een documentaire. Regisseur Philibert zei in zijn dankwoord: ”Ik heb geprobeerd om het zo discriminerende beeld dat wij vaak van gekke mensen hebben, om te draaien. Ook als we ons niet met hen kunnen identificeren, wil ik dat we in staat zijn om op zijn minst te erkennen wat ons verbindt”.
En dat is hem gelukt, dus ga genieten van deze schitterende documentaire!
★★★★ (4 sterren)
