Sarina (55) is aan de kant gezet door haar ex omdat hij snakte naar vrijheid. “Het is slecht voor mijn karma, maar ik vind het stiekem heerlijk dat hij er niets van bakt.”
“In het laatste half jaar van mijn huwelijk met Jeroen heb ik heel wat naar mijn hoofd gekregen. Dat ik zijn geluk in de weg stond, dat ik hem belemmerde. Dat onze relatie op een dood spoor was geraakt, dat hij eindelijk écht wilde leven. Het klopt dat het na 33 jaar niet meer heel spannend was, maar in mijn ogen hadden we het best gezellig. Tot hij me ‘ingekakt’ ging noemen, dus. En maar bleef zeggen dat hij vrij wilde zijn om er alsnog wat van te maken. Wat ik vrij beledigend vond tegenover onze volwassenen kinderen, maar als hij dat zo voelde, kon ik dat toch niet veranderen.
Ik was er ontzettend verdrietig over en ook heel gestrest over hoe het verder moest. Bovendien voelde ik me heel schuldig dat ik zo was tekortgeschoten in onze relatie, omdat hij steeds zei dat hij het heel anders wilde. Hij had het over ’tot het naadje’ willen leven en ‘geen hond die me wat maakt’. Hij wilde ‘vrij zijn’ om in het vliegtuig te stappen of zomaar met de auto naar Lissabon te rijden, hij wilde álles uit het leven halen: ‘Liefde, avontuur, passie.’ Toe maar.
Jeroen stond echt te trappelen om te vertrekken, het was heel pijnlijk. We hebben ons huis onder de vraagprijs verkocht omdat hij zo’n haast had. Hij wilde alleen maar weg, geen boedelscheiding, helemaal opnieuw beginnen. Het enige wat hij meenam waren kleren en zijn laptop. Zelfs geen foto’s, die stonden allemaal op zijn harde schijf. Hij wilde light leven, geen bagage, pure vrijheid. En daar ging hij, de straat uit, de hoek om, mijn leven uit. Via de kinderen hoorde ik nog weleens wat over hem, maar contact met mij ging hij uit de weg ‘want we zijn tenslotte uit elkaar’. Alsof al die jaren niets voorstelden.
Ik heb alle clichés van te veel drinken, roken, slecht eten en lelijk janken uitgebreid afgewerkt. Mijn vriendinnen hebben het hele scala van ‘wat erg’ tot ‘kop op’ op me losgelaten. En ik heb me maandenlang heel zielig en heel alleen gevoeld, in mijn nieuwe appartementje, met alleen mezelf om voor te koken als ik thuiskwam uit mijn werk. Zielig, alleen, versmaad, afgedankt, van die dingen.
Maar omdat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan, werd mijn balkonnetje steeds groener. Bezorgde ik mezelf op een middag de dieprode muur die mijn man nooit wilde en die volgens stylisten helemaal uit is. En besefte ik bij het maken van een afspraak dat ik helemaal niet zo allenig was, gezien het feit dat ik twee weken later pas tijd had.
Er was een collega met wie ik elke week naar het filmhuis ging. Op zaterdag wandelde ik een paar uur met een groepje en een juf die ons voor de vorm ook nog wat liet stretchen, terwijl we elkaar de oren van het hoofd kletsen. Ik ging bij vriendinnen eten en zij bij mij. De muren kwamen niet meer op me af, maar straalden me rood en crème tegemoet. En ik besefte dat het eigenlijk wel oké was zo. Anders dan in mijn huwelijk, maar óók goed.
De levensgenieter die tot het naadje wilde gaan, is tot nu toe niet verder gekomen dan Brussel, een weekendje met vrienden. Afgaand op wat ik van onze kinderen hoor, heeft hij nog niets ondernomen op het gebied van ‘liefde, avontuur, passie.’ Sterker nog, hij is teleurgesteld in Tinder en kijkt nog altijd naar het bouwbehang in zijn flat. Vegan eten heeft hij exact drie dagen volgehouden, zijn training voor de halve marathon is na twee weken doodgebloed. Hij is nog geen stand-up comedy gaan doen waar hij het altijd over had. En hij heeft ook nog niet de roadtrip door Portugal gemaakt die zijn leven zou veranderen.
Gezien het feit dat ik hem zó belemmerde, heeft hij nog niets laten zien van waartoe hij allemaal in staat is zonder mij. Soms kom ik ’s avonds uit mijn werk langs zijn huis en dan zit hij in een zo goed als lege kamer te slapen voor de laptop die hij als tv gebruikt. En zo álles uit het leven te halen, blijkbaar.
Het is slecht voor mijn karma, maar ik vind het stiekem heerlijk dat hij er niets van bakt. Het is heel pijnlijk om na meer dan dertig jaar liefde en toewijding te horen dat je iemand geluk in de weg staat. En heel fijn om erachter te komen dat je blijkbaar toch niet het probleem was. Ik wens hem veel liefde, avontuur en passie, maar al nam hij een miljoen mee – ik hoef hem niet meer terug.”
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
 is aan de kant gezet door haar ex omdat hij snakte naar vrijheid. “Ik vind het stiekem heerlijk dat hij er niets van bakt.”){kind=link}