Op Miriam’s laatste verjaardag vroeg iemand hoe oud ze was. De persoon schatte haar 15 jaar jonger en dat deed meer met Miriam dan ze in eerste instantie wilde toegeven.
De laatste keer dat ik jarig was, vroeg iemand (Gen Z’ertje) hoe oud ik was geworden. Voor ik het wist floepte ik eruit: ‘Hoe oud denk je dat ik ben geworden?’ Hij keek me doordringend aan, bekeek mij van top tot teen en antwoordde: ‘Veertig? Zoiets?’ Ik antwoordde dat ik vijfenvijftig was geworden.
Hij: ‘Niet waar’.
Ik: ‘Wel waar’.
Hij: ‘Echt niet.
Ik: ‘Echt wel’.
Hij: ‘Doe normaal.’
Ik: ‘Doe zelf normaal.’
Hij: ‘Je liegt.’
Ik: ‘Nope. Geen enkele vrouw liegt zichzelf ouder.’
Hij: ‘Daar heb je een punt.’
Nou zijn er twee dingen die ik weet van tweeëntwintigjarige jongetjes. Een. Ze kunnen van niemand boven de dertig qua leeftijd goed inschatten. En twee. Ze rukken veel. Daardoor worden ze een beetje blind. Hij viel even stil, keek mij nog eens goed aan en schrok toen enorm. ‘Huh? Ben jij maar tien jaar jonger dan mijn oma?’ Binnen luttele seconden degradeerde ik in zijn ogen van een ‘nog best wel lekker wijf van veertig’ tot een beginnende bejaarde waar niets gezelligs mee uit te halen viel.
Hij probeerde het goed te maken met de vreselijkste opmerking ooit. ‘Maar wat ziet u er dan nog goed uit voor een vrouw van uw leeftijd’. Kutjong. ‘Hoe moet een vrouw van vijfenvijftig er dan volgens jou uitzien?’ vroeg ik hem, nu hij mij toch ineens begon te vousvoyeren, met een mevrouwenstem. Ik wachtte zijn antwoord af en fulmineerde inwendig: ‘Een beetje halfdood soms? Of met van die Nordic wandelstokken? Of met een gezellig kort grijs kapseltje? Met een krom ruggetje en van die gekke hekserige handjes? Moeten vrouwen van vijfenvijftig polyester kleertjes aan? Verwacht je van ons dat we ineens onze tandjes naar beneden laten klapperen? Onze pis laten lopen?’
Hij begon te pruttelen en te sputteren. Te blozen en te blazen. Hij werd steeds kleiner en kleiner en ik dacht dat ik zag dat zijn knietjes begonnen te knikken van ellende. Waarom had hij mij in godsnaam veel jonger ingeschat? Waarom had hij mij niet gewoon de waarheid verteld? Dat hij dacht dat ik ergens in de vijftig was? Hij had toch moeten weten dat oude vrouwen om niets boos kunnen worden? Vrouwen per definitie onredelijk worden als je ook maar iets over hun uiterlijk zegt. En zeker zo’n oude feministe die vast nog met een bh had lopen zwaaien op De Dam.
Nadat ik mijn stoom had afgeblazen en tot mijn zinnen kwam, zuchtte ik heel diep. Hij keek me lachend aan. ‘Nee joh gek. Ik maakte maar een grapje. Je ziet er gewoon cool en jong uit met die gescheurde jeans en zo’.
Ik werd veertig geschat. Weliswaar vanwege mijn kleren maar toch. Ik voelde me gevleid.
