Daar ging haar ex vorig jaar: met de kinderen en de vrouw voor wie hij haar had ingeruild. “Ik zie voor me hoe hij met in zijn ene hand een gin-tonic en in zijn andere hand haar borst geniet van Ibiza.”
“Dag lieverds, veel plezier!” Vrolijk zwaaide ik de kinderen uit. Mijn ex zwiepte hun rolkoffers in de achterbak van zijn auto. Ze gingen naar Ibiza, samen met de vrouw voor wie hij mij had verlaten, en haar twee zoontjes. Uiteraard zijn die jochies veel jonger dan onze kinderen want mijn ex heeft me ingewisseld voor een jaren jonger exemplaar.
Zodra ze de hoek om waren, zakten mijn mondhoeken in. Voor het eerst ging mijn gezin op vakantie zonder mij. Ik zag voor me hoe mijn ex met zijn extended familiy in een Club Tropicana-achtig landhuis zat, en hij met in zijn ene hand een gin-tonic en in zijn andere hand haar borst, toekeek hoe de kinderen in het zwembad elkaars beste vriend werden.
Ik vermande mezelf. Dat is sowieso het enige wat je kunt doen in geval van verlating. Om eenzaamheidsgevoelens te voorkomen had ik elke dag iets leuks gepland. Die avond ging ik uit eten met mijn beste vriend, de volgende dag met verkering naar het Stedelijk om de foto’s van Ed van der Elsken te bekijken, met een vriendin zag ik een concert van Wouter Hamel, ik at bij mijn ouders, plantte 72 violen in de tuin, en verkering en vierden het weekend met witte wijn en bitterballen en sliepen lang uit.
Af en toe kreeg ik Snapchats van mijn dochter van veertien: foto’s van een azuurblauwe zee, een vakantiehuis waar Wham zo zou kunnen optreden en grote schotels paella.
Halverwege de week veranderde de snapchats van toon. Zo stuurde ze een filmpje waarop loeiend kindergehuil klonk met de begeleidende tekst: ‘De sfeer zit er weer goed in.’ En een dag later gaf ze een beschrijving van die jochies die ik hier maar beter niet kan herhalen.
Dat deed me eigenlijk wel goed, want ben je ex, dan word je vanzelf een tikje heks.
LEES OOK 50 pissige dingen die ik wil appen naar mijn ex
