Juliette ziet er nog net zo goed uit als twintig jaar geleden. Ze doet er alleen steeds langer over.
- Hello, Tiger.
- Ja, dat heb ik twintig jaar geleden op een cursus geleerd ’s ochtends tegen de spiegel te zeggen.
- Maar de spiegel zegt al twintig jaar niks terug.
- En geloof ik ’t zelf? Nee.
- Dus: goeiemorgen, kreukelhoofd.
- Valt trouwens best mee, ik zie nog geen fijne lijntjes. Ik zie er nog net zo goed uit als twintig jaar geleden.
- Tenminste, met mijn lenzen uit.
- Met mijn lenzen in zie ik ook geen fijne lijntjes. Ik zie alleen maar diepe groeven.
- Zal ik ze weer uitdoen en met mijn hoofd onder een dekentje gaan liggen?
- Nee, niet gaan tuttebellen nou. Eerst douchen.
- Realiseer me ineens dat het niet voor niets is dat ik nog nooit een douche heb gezien met een spiegel erin. Zelfs niet in dure hotels.
- Moet je toch ook niet aan denken, een spiegel in een douche. Brrr.
- Haar gewassen, conditioner erin, stevig afgedroogd, lekker opgefrist. Hello, T….. vogelverschrikker.
- Er is nog een boel werk te doen.
- Haar borstelen. Handdoektulband maken.
- Tjee, ik moet m’n wenkbrauwen eens bijwerken. Lijkt wel een oerwoud. Kunnen ze dat niet weer eens mode maken, van die Brooke Shields-wenkbrauwen? Scheelt een hoop werk.
- Maar ja, als dat weer mode is, staat het natuurlijk alleen meisjes die verder ook op Brooke Shields lijken. Bij mij blijft het oerwoud.
- Deodorant.
- Dagcrème.
- Oogcrème.
- Zouden dat nou werkelijk verschillende crèmes zijn, of staat er ergens op de wereld een man bij een grote pan borrelend vet schaterlachend verschillende dure potjes en tubetjes te vullen met hetzelfde spul?
- Ik denk eigenlijk van wel.
- Handdoektulband uit het haar. Mousse erin. Een pingpongballetje groot.
- Voor de zekerheid maar drie pingpongballetjes.
- Föhnen.
- Hallo, vogelverschrikker.
- En nou moet er weer gel in om wat leuke plukjes te fixeren. Terwijl gel, dat is toch eigenlijk weer plakkerige viezigheid die je vrijwillig in je schone haar smeert.
- Maar het staat wel leuk.
- Aankleden. Kast open.
- Ik heb niks om aan te trekken.
- Behalve wat ik gisteren aanhad.
- Maar dat had ik eergisteren ook aan, daar kan ik me niet meer mee vertonen.
- Nou eens een keer niet iets zwarts.
- Iets vrolijks! Mijn rode jurk.
- Nee, te rood. Uit.
- Mijn blauwe jurk. Ja! best leuk, blauw. Met blauwe schoenen…
- Waar zijn mijn blauwe schoenen? Ik kan ze nergens vinden. Nou, dan maar geen blauwe jurk.
- Die groene trui. Heb ik nog niet een keer aangehad, het kaartje hangt er nog aan.
- Tja. Dat snap ik wel, dat ik die nog niet een keer heb aangehad. Hij zit raar. Uit.
- Pfff… Ik wil eigenlijk wel zo’n understated Parisienne zijn met een krakend witte blouse, een smalle donkerblauwe broek, ballerina’s en een nonchalant leren jackje dat er toch heel chic uitziet.
- Dat leren jasje ziet er vooral uit alsof er een worstje in is geperst.
- En hoe komt die vlek ineens in die witte blouse?
- Weet je wat, ik trek gewoon die zwarte trui van gisteren nog eens aan.
- Jaaaah. Ik draag nooit meer iets anders.
- Nu alleen nog even opmaken.
- Concealer.
- Poeder.
- Wenkbrauwen met oude mascararoller.
- Wenkbrauwen verlengen met potloodje. Met zo’n chique voorname knik erin.
- Nou ja, een halfmislukt slingertje.
- Potloodje onder de ogen.
- Oogschaduw in drie tinten in elkaar laten overlopen.
- Hoe doen mensen dat toch, oogschaduw in drie tinten in elkaar laten overlopen? Ik poets alles door elkaar.
- Alles eraf en opnieuw. Ja, nou zit het mooi. Min of min. Soort van acceptabel.
- Toch nog maar een beetje meer wegpoetsen, anders denken de mensen dat mijn man me blauwe ogen slaat.
- Eyeliner.
- Fuck, uitgeschoten. Alles eraf en opnieuw.
- Mascara.
- Concealer en poeder op en over lippen. Is de beste basis tegen uitlooplijntjes maar god zie wat ik er nu eng uit. Nu even geen hartaanval krijgen, anders sterf ik liploos.
- Lippen stiften.
- Afhappen.
- Weer lippen stiften.
- Beetje gloss erover.
- Zie je wel. Ik zie er nog net zo goed uit als twintig jaar geleden.
- Ik doe er alleen steeds langer over.
LEES OOK Welnee, ik shop nooit, echt nooit
