Het ene moment ben je nog degene die je zo’n vijftig jaar was, even later heb je een hormonale metamorfose ondergaan die een ander mens van je maakt, met geheel nieuwe nukken en grillen. We stellen 5 types Menopauzale Akela’s aan je voor, je kent (of bent) er vast wel eentje!
De Menopauzale BOA
Ze is gefrustreerd tot op het bot door haar lijf, het leven en de wereld. En nu haar kinderen niet meer naar haar luisteren, heeft ze zich als doel gesteld de rest van de wereld ongevraagd te heropvoeden. Ze spreekt mensen aan op hun parkeergedrag (‘Niet zo handig om uw auto niet ín een parkeervak te zetten, hè?’). Wijst hondenbezitters die al naar een zakje tasten er toch nog even fijntjes op dat er poep op het pad ligt. Houdt bitse colleges over waarom honden niet mogen graven in een losloopgebied. Spreekt ruiters aan op paardenpoep en is dan altijd teleurgesteld dat die niet afstijgen, haar uitbundig bedanken en ergens een schep vandaan toveren. Hoopt intens dat haar correcties eens op ruzie uitlopen, zodat ze uitbundig kan schreeuwen. Is veel buiten om maar niet bij haar saaie vent en k#tpubers te hoeven zijn. Wandelt altijd alleen, want echt niemand wil nog met haar lopen.
Het Lijdend Voorwerp
Ze zucht. Ze steunt. Ze transpireert. Ze lijdt. Helaas niet in stilte. Haar gezinsleden lopen al jaren op hun tenen om haar heen. Mama is moe. Mama heeft hoofdpijn. Mama moet even liggen. Mama kan niet mee naar oma. Mama kan ook niet koken vanavond. Mama had een héél zware dag op haar werk tussen de k#tmillennials. Intussen wil mama niet met haar klachten naar de huisarts, de gynaecoloog of de overgangsconsulent. Stel je voor dat er iets aan gedaan kan worden! Hoe moet ze dan nog de boel naar haar hand zetten? ‘De overgang is een natuurlijk proces’, zegt ze met een grafstem. ‘Daar moet je gewoon doorheen.’ Ligt regelmatig in haar eentje op de bank naar Joni Mitchell te luisteren om zich te wentelen in alle ellende. ‘Lekker rustig’, maakt ze zichzelf wijs en ligt zich te verbijten omdat man en kinderen in de stad lekker een pizza zijn gaan eten met een film als dessert. Mama kon niet mee. Mama is in de overgang. Mama vindt het een stuk minder leuk om te lijden zonder publiek.
Het Oude Meisje
Type Gooische Vrouw Meets Amsterdam-Zuid. Heeft he-le-maal nergens last van, qua menopauze. Verheugt zich ont-zét-tend op het festivalseizoen. Draagt kleding waarvan haar dochter zegt: ‘Serieus, je gaat zo naar buiten?’ Gebruikt afko’s als twarrel net niet op de juiste manier, maar voelt zich er wel helemaal up to date mee. Denkt echt dat het niet raar is om met haar zoon naar een studentenfeest te gaan ‘want we zijn vrienden, toch?’ Was op haar 41ste al preventief aan de hormoontherapie, zou een diabetespatiënt nog beroven van zijn laatste Ozempic om maar niet aan te komen. Loopt in peperdure flodderjurken met haar ‘vriendinnetjes’ over Ibiza waar ze een yoga-detox retreat combineren met een recordpoging Chardonnay bestellen #dankbaar. Kan het opbrengen om twee seconden te luisteren naar een mede-overganger voor ze begint over Dag Een, klankschalen, negatieve calorieën van ‘kruisbloemige groenten’ (lees: spruitjes) van de groentejuwelier. Zegt dingen als: ‘Meid, dit hoeft toch helemaal niet?’ en vertelt over haar ‘doktertje’ in België, ook bekend als haar dealer in hormoonpillen, injectables en semaglutide. Trekt uitsluitend op met andere oude meisjes, het is een beruchte tribe op kekke sandaaltjes.
Het pittig kort type
Bij de eerste heksenhaar op haar kin heeft ze het gelukzalig opgegeven. Ze draagt alleen nog sneakers, comfortabele broeken met elastische tailles en fleecejasjes. Make-up? Dat smelt er toch maar af. Leuk kapsel? Ze kan het niet meer opbrengen, dus lekker kort en pittig, want dat is makkelijk. Zo gaat ze seksloos en zielstevreden door het leven. Mantelzorgt of doet naast haar werk nog vrijwilligerswerk. Laat opvliegers komen en lacht het weg – als mensen er niet tegen kunnen is dat niet haar probleem. Haat elke vernieuwing waar haar baas mee aankomt. Wandelt veel in groepsverband. Zoeft ook wel per e-bike door de polder, krentenbollen met kaas en een thermosflesje koffie in de fietstas. Was ooit iemand voor sushi, ziet nu alsnog de allure van een degelijk AGV’tje met een uurtje James Herriot voor toe. Het heeft iets fatalistisch om er niet wat méér van te maken, maar ze is best happy in haar low maintenance bestaan. Wel een beetje jammer dan haar man zo met de buurvrouw flirt en geen his ’n hers ANWB look wil.
Het lekkere gekke wijf
Te herkennen aan kleding waarvan Iris Apfel ‘Mag het wat minder?’ zou hebben gezegd. Lijkt sprekend op Tante Til uit de Familie Knots (‘Kloddertje roze hierrr’) en is even luidruchtig. Heeft drie leesbrillen, twee vertebrillen, een monitorbril en een zonnebril op sterkte, allemaal met krankzinnige monturen in felle kleuren. Niet gehinderd door enig talent schildert of kleit ze de menopauze van zich af en geeft haar creaties helaas gul weg ‘zodat iedereen ervan kan genieten’. Woont samen met een stel katten en minimaal één papegaai of leguaan. Zegt koket dat ze ‘een lekker gek mens’ is en heeft het veel te druk met zichzelf en haar kunst om ook nog tijd te hebben voor vriendinnen, relaties, kinderen dan wel kleinkinderen. Qua figuur is ze aan de maat, maar ze danst graag en uitbundig, met benijdenswaardig gebrek aan gêne. De menopauze bestrijdt ze homeopathisch en ze omarmt de fase omdat ze eindelijk zichzelf heeft gevonden. Afwijkend, hartstochtelijk, authentiek. Net als al die andere lekkere gekke wijven. Oh dear.
Nooit meer iets missen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!
