Na haar scheiding riep Irma dat ze nooit, echt nooit meer zou trouwen. En toen vroeg R. haar ten huwelijk en gebeurde er dit.
Trouwen, waarom zou je? Zonder papiertje kun je toch ook gelukkig zijn? Dat heb ik jarenlang geroepen, en zo is het natuurlijk ook. En toch werd ik helemaal warm en blij van zijn aanzoek. Gewoon het idee dat híj met míj wil trouwen (R. is nooit eerder getrouwd geweest), haalde onverwacht mijn meest romantische fantasieën naar boven. Over een prachtige bruiloft in het buitenland, in een mooie jurk (nee geen witte, zo erg ben ik nou ook weer niet) en met veel champagne en bloemen.
Ik begon na zijn aanzoek meteen plannen te maken. Maar in praktijk blijkt trouwen niet zo eenvoudig.
Ten eerste is er het budget. Zo’n bruiloft onder de palmbomen klinkt fantastisch, maar is wel duur. En ons budget is compleet opgeslokt door de aanschaf van een nieuwe auto (de oude was door zijn wielen gezakt. Echt hoognodig dus. Dag bruiloft). Eerst nog maar even sparen.
Ten tweede: we hebben een huis in Arnhem en een huis in Bergen op Zoom. Een kind in Arnhem, vier in het zuiden des lands. Werk, familie. Er moeten keuzes gemaakt worden: waar gaan we wonen, wat doen we dan met dat andere huis, hoe regelen we het financieel. Pff.
Ten derde: wie nodigen we uit? Dat is pas écht een probleem. Mijn lief komt uit een grote familie: broers, zussen, aanhang en heel, heel veel neven en nichtjes die ook weer kinderen hebben. En die wil hij absoluut niet allemáál uitnodigen. Maar hoe doe je dat dan? De ene broer wel, de andere zus niet? Ons lievelingsnichtje wel en de rest niet? Hoe leggen we dat uit? Ingewikkeld. R. vindt dat hij best verschil mag maken, ik (broer- en zusloos en daarom behept met rare, romantische ideeën over een familieband) vind dat je niemand mag uitsluiten.
Met z’n tweeën ervandoor dan? Maar nee, ik kan absoluut niet trouwen zonder mijn kinderen. En mijn lief niet zonder die ene broer en schoonzus. We worden al moe van alle complicaties voor er zelfs maar een datum is.
Kortom, we zijn er nog niet helemaal uit. Voorlopig maken we er maar een heel lange verloving van. Tenslotte hebben we het zonder papiertje ook prima samen. Die bruiloft komt nog wel een keer. Alle tijd.
Meer over dit onderwerp? In ons nieuwste nummer van Saar maakten we een reportage met dappere vrouwen die voor de derde of zelfs vierde keer in het huwelijksbootje stapten. Meer lezen? Neem nu een abonnement of hol naar de winkel.
