‘Mijn dochter van 30 woont weer bij mij. En heeft geen cent te makken’

-

De dochter van Esther (54) woont weer bij haar ouders thuis. En heeft een nieuwe liefde die ook bij zijn moeder is ingetrokken. “Ik loop me op te vreten.”

“Mijn dochter van dertig is een boemerangkind. Deels door verkeerde beslissingen, deels door omstandigheden waar ze niets aan kon doen – ze is erg ziek geweest – woont ze weer thuis. Dat is ingrijpend voor haar, maar ook voor haar vader en mij. Er is geen denken aan dat we haar op straat zouden zetten, maar het trekt wel een flinke wissel op ons leven. Omdat ze geen fulltimebaan kan krijgen, is ze veel thuis en verdient ze niet genoeg om op zichzelf te gaan wonen. Ik weet ook niet of ze fulltime werken zou trekken, fysiek kan ze dit net aan. Het is wat het is.

Een volwassen kind in huis hebben, betekent bijna nooit meer op jezelf zijn. Ze is er bijna altijd en is iemand om rekening mee te houden, met het eten of met afspraken. Hoewel ze haar best doet om te helpen in het huishouden, kan me dat soms ook irriteren, zoals het haar irriteert dat ze geen eigen huishouden heeft. Het is gewoon geen ideale situatie, ook voor haar niet.

En nu is ze verliefd en heeft ze verkering. Met een man die twintig jaar ouder is en in scheiding ligt. Hij woont ook tijdelijk bij zijn moeder, dat hebben ze alvast gemeen. Het is een aardige vent, maar ik zeg eerlijk dat het niet de schoonzoon van mijn dromen is. Ik besef dat de leuke kerels van haar leeftijd op dit moment in hun eerste relatie zitten en dat je na je dertigste niet meer mag verwachten dat je een onbeschreven blad treft. Maar dit is wel erg veel levenservaring, ik ben maar een paar jaar ouder dan hij.

Hij heeft ook geen geld omdat zijn scheiding nog niet rond is, dus ze kunnen nergens heen. Maar ze willen natuurlijk toch weleens even samen zijn. Dus het komt nu regelmatig voor dat ik een leeftijdgenoot die voor mij eigenlijk een vreemde is aan tafel heb, in de douche hoor, of met mijn dochter bezig hoor of tegenkom in huis.

Nu wil ik héél graag een tolerante, moderne vrouw zijn die hier luchtig en nuchter instaat, maar dat lukt me niet. Ik gun mijn dochter de liefde, het contact en de intimiteit. Sterker nog, ik ben heel blij dat ze eindelijk weer eens wat leuks in haar leven heeft. Maar ik hoef er niet per se getuige van te zijn. Ik wil me ’s morgens niet eerst zedig hoeven aankleden in de badkamer voor het geval ik hem op de gang tegenkomen alsof we in een pension wonen. Ik wil niet bij het ontbijt al beleefd moeten doen om niet onbeschoft te lijken, ik wil zwijgend koffiedrinken, de krant lezen en knoeien met mijn beschuiten met kaas in de privacy van mijn eigen huis.”

En ergens verderop zit dus nóg een moeder die hetzelfde meemaakt als mijn dochter bij hen logeert. Deze situatie kan nog wel even duren, want zijn aanstaande ex doet moeilijk bij de scheiding. Zolang die niet is geregeld en er een duidelijk financieel plaatje is, kunnen de tortels niet verder. En moeten wij ons allemaal maar schikken.

Soms laat ik me gewoon door haar wegkijken omdat ze met hem alleen wil zijn. Ga ik met mijn man naar de film of uit eten. Zitten we zo de tijd een beetje te doden. Hij vindt de situatie ook niet fijn, maar wordt er minder mee geconfronteerd dan ik en is te dol op zijn dochter om een deadline op deze situatie te plakken. Mijn dochter en haar vriend gaan ook vaak weg, uit eten en zo. Om onder elkaar te kunnen zijn. Snap ik, maar tegelijk zit ik me dan op te vreten. Wat kóst dat allemaal niet? Ga liever sparen om straks een eigen plek te kunnen bekostigen, denk ik dan.

Als ik nou eens zou weten wanneer ‘straks’ zou zijn, dan kon ik me daarop instellen. Dan zou ik het minder zwaar vinden en konden we met zijn allen ergens naartoe werken. Maar het idee nog een jaar of langer met vier volwassenen onder een dak te wonen? Ik denk dat ik dan gek word.”

Lees ook: Mijn kinderen wonen nog thuis en gaan compleet hun eigen gang

Monica Oliveira
Monica Oliveira
Monica Oliviera interviewt vrouwen voor Saar Magazine. Ze is 51, getrouwd en woont in Twente. Haar drie kinderen zijn min of meer de deur uit - behalve rond etenstijd.

RECENTE ARTIKELEN