We weten niet hoe het met jullie zit, maar als de Saartjes in een restaurant/café/station naar de wc moeten, schieten er een heleboel gedachten door ons hoofd.
- Aha! Deze ligt in een rechte lijn vanaf de entree, die kiest dus iedereen.
- Daar zijn dus de meeste bacteriën.
- Ik ga dus iedereen te slim af zijn en kies die waarvoor ik een bocht naar rechts moet maken, naar het ietwat donkere deel van de wc’s, want die slaat iedereen over.
- Alleen mensen met dezelfde obsessie als ik kiezen voor deze obscure, donkere en uit de looproute gelegen deur.
- Toch?
- Ja, túúrlijk.
- Of nee, ho, wacht: gaan de mensen die moeten plassen naar de makkelijk-gelegen-deur-op-de-route – en dus de mensen die moeten poepen naar de donkere hoekjes?
- Terug naar het daglicht.
- Jajaja, ik ben iets op het spoor.
- Ik ga voor die met daglicht maar dan hang ik gewoon boven de bril. Kan ik.
- Nou, ja, niet zonder druppels te morsen natuurlijk, maar hee, wie dan komt wie dan leeft.
- Nee, dat is asociaal. Ik veeg ze straks schoon met een stukje papier. Doet natuurlijk iedereen. Gatver: hoeveel mensen hebben over de bril heen gepiest?
- Wegwezen hier. Hijg-hijg. Even resetten.
- O fuck, zie je wel, die in het hoekje is bezet. Daar wordt vast en zeker gepoept. Kan niet anders.
- Ik probeer het gewoon over een kwartier opnieuw. Terug naar het restaurant.
- Wel blijven glimlachen.
- Aha, een lege plek aan de tafel naast ons. Ja hoor, daar komt ze. Ziet ze eruit als iemand die heeft gepoept?
- Ik bestel nog een glas. Even moed indrinken. “Hi schat, weet jij al wat je als toetje gaat nemen?”
- Hm. Interessant gesprek over de invloed van Trump op global warming en geopolitieke instabiliteit, maarrre…
- … wat is erger: heel veel mensen op wc 1.
- … of een paar poepende mensen op wc 2?
- Want heel veel mensen hebben heel veel bacteriën en weinig mensen weinig.
- Toch? Of zie ik iets over het hoofd?
- Jaaaah, die Trump, man-o-man, wat een mongool.
- Ik ga nog een poging wagen.
- Ha, er is een wc nummer 3: de wc in het MIDDEN. Wat zijn de gedachten over de wc in het midden?
- Ik open de deur en zie geen verdachte sporen. Geen vieze pot, geen losse stukjes wc-papier, geen overlopende prullenbak.
- WACHT!
- Is al die geënsceneerde reinheid niet om te verhullen dat je net hebt zitten poepen en het heel erg stonk en je het DUS meganetjes achterlaat? Jaja, ik heb ze in de smiezen, die viezeriken.
- Exit midden-wc.
- Ik probeer toch die in het daglicht weer, de veronderstelde plas-wc. Ook hier: geen verdachte sporen. Oké geur? Check. Zitten dan maar? Mwja. Hoe erg kan het zijn als je met je bovenbenen op een paar bacteriën gaat zitten – zolang je je open gedeeltes maar neutraal in het midden houdt, nietwaar.
- Oef, koude bril. O, het raampje staat open. HET RAAMPJE STAAT OPEN! Zitten er beesten, spinnen?
- Over beesten gesproken: KOMT ER ZO EEN RAT UIT HET RIOOL OMHOOG KLIMMEN?
- (die misschien niet meteen in mijn kont gaat bijten, maar mij wel heel erg gaat traumatiseren voor de rest van mijn leven?)
- Kansloos, deze plaspoging. Snel broek omhoog.
- Helaas moet ik mijn handen gebruiken om de deur te ontgrendelen, maar de deurklink bedien ik met mijn elleboog.
- Ha!
- Tjeziz zou iedereen dit hebben of ben ik de enige? Heb ik toch echt vriendinnen waarmee ik alles bespreek, maar hierover geen woord, nooit.
- Handen wassen want we gaan zo eten en ik heb overal aangezeten. Wel met de handen aan het zeepding trekken, goed wassen en dan met het afdroogpapiertje de kraan weer dichtdraaien.
- Pfieuw. Aan de dood ontsnapt. Terug naar het restaurant.
- O sorry, nee. We leven in een luxe wereld, nog wel, en we zijn nog nooit zo hygiënisch geweest, en Trump wil vast nog veel meer zeep en bleekmiddel produceren, dus uit die hoek komt het gevaar niet, dus STEL JE NIET ZO AAN.
- “Hai, doe nog maar een witte wijn.”
- O, ik moet nu echt plassen.
