Mariëlle (57): “Mijn werknemers zijn soms net verwende kinderen”

-

Omdat het best lastig is leiding te geven, en werknemers zelden oog hebben voor hun eigen tekortkomingen, geven we het woord aan Mariëlle (57), eigenaar van een middelgroot bedrijf. “Ik voel me vaak meer maatschappelijk werker dan werkgever.” 

Vandaag was het weer zover. Zuchtende Zelda kwam binnen. Een halfuur te laat zoals gewoonlijk, maar goed, daar ben ik inmiddels aan gewend. Zuchtende Zelda zette zich achter haar bureau, tikte haar wachtwoord in op de computer, haalde vier potjes voedingssupplementen uit haar tas en zette die tussen de troep die al op haar bureau ligt. En met troep bedoel ik geen rapporten en financiële overzichten, maar lege enveloppen, een zak Quinoa, een pak biologische yoghurt, vuile koffiebekers, schoteltjes met uitgedroogde theezakjes en roggebrood in een beduimeld zakje. “Ik geloof dat ik corona heb”, sprak ze plechtig. Haar collega’s keken daar niet van op. Zuchtende Zelda denkt namelijk elke dag dat ze iets heeft. Is het geen corona, dan wel buikgriep of tbc.

Zuchtende Zelda

Nu denk je misschien dat ik een monsterlijke baas ben, een bullebak die voortdurend geïrriteerd op haar horloge kijkt en werknemers het leven zuur maakt door onmogelijke eisen aan ze te stellen. Ik kan je verzekeren: dat is niet het geval. Ik word alleen zo moe van al die mensen die het zo verschrikkelijk druk hebben met hun eigen sores dat ze nauwelijks aan werken toekomen. Ik run mijn eigen bedrijf, heb zo’n twintig mensen in dienst en voel me vaak meer maatschappelijk werker of babysitter dan werkgever. Zuchtende Zelda zucht voornamelijk, en huilt heel veel om niet bestaande problemen, maar daarnaast moet ik ook dealen met types als Ego Ella, Roddelende Roos, Autistische Arjan en Meedogenloze Marianne.

Ego Ella

Ik zal je vertellen over Ego Ella. Ze is rustig, eigengereid en luncht altijd alleen omdat ze overgevoelig is voor prikkels. Soit, alle respect, kan gebeuren. Eén probleem: als Ego Ella een ruimte binnenkomt, zal en moet ze de sfeer verpesten. Een voorbeeld: gisteren vierden we de verjaardag van Otto, die al jaren voor ons werkt, naar alle tevredenheid. Otto trakteerde op Bossche Bollen en een grappig verhaal over de bakker bij wie hij ze had gekocht. We gierden net om de clou toen Ego Ella binnenkwam en ijzig om zich heen keek. “Hier kind, voor jou ook een Bossche Bol”, zei Otto hartelijk. Ego Ella trakteerde hem op een ijzige blik: “Nee dank je, ik doe niet aan suiker”, zei ze en klapte haar laptop open. Weg vrolijkheid, Ego Ella kan een goede sfeer op briljante wijze in een klap doodslaan met haar passieve agressiviteit.

Roddelende Roos

Dan Roddelende Roos. Toen ik dit bedrijf overnam, wist ze een ding zeker: ik zou er niets van bakken. Ik heb namelijk een volkomen andere persoonlijkheid dan haar voormalige werkgever aan wie ze uitermate gehecht was. Roddelende Roos maakte dat vanaf dag een duidelijk: bij de koffieautomaat kraakte ze me keihard af en iedereen die voorzichtig tegensputterde kon rekenen op een honende lach. Dat ik in mijn kamertje alles luid en duidelijk kon horen, leek haar niet te deren. Na een paar maanden was mijn geduld op. Ik vroeg Roddelende Roos bij me komen voor een gesprek. Met haar neus in de lucht nam ze plaats op de bank. Ik zat in de fauteuil tegenover haar. En vatte de koe bij de horens: dat ik dit bedrijf zo goed mogelijk probeerde te runnen en dat het niet mijn probleem was dat ik geen kopie was van haar vorige baas. Dat ik in een krabbenmand was beland waarin zij het fanatiekst tekeerging en of ze alsjeblieft haar negatieve houding kon laten varen. Daarna draaide ze gelukkig een beetje bij, maar helemaal veilig zal ik me nooit voelen in haar gezelschap.

Autistische Arjan

Autistische Arjan heeft nergens last van. Hij doet zijn werk, goed en gedegen. Heel fijn natuurlijk, maar het is wel een beetje jammer dat hij niet begrijpt dat hij geen thuiswerkende zzp’er is maar deel uitmaakt van een team. Autistische Arjan trekt zich van niets en niemand iets aan. Is mijn vader overleden, dan verzucht hij: “Nou, hij is in ieder geval niet in de wieg gesmoord.” Stormen ambulancemensen het kantoor binnen omdat een van de collega’s een anafylactische shock heeft, dan kijkt hij verstoord op en vraagt of het alsjeblieft wat rustiger kan.  Ook houdt Autistische Arjan nauwlettend in de gaten wat zijn collega’s verdienen. O wee als dat minder is dan hij. Hij kent zijn rechten als werknemer en dat zal ik weten ook. Bespeurt hij ook maar iets van onrecht, dan leest hij me de les en dreigt met een arbeidsrechtadvocaat. Zucht. Je zou zweren dat hij ’s nachts met zijn cao in bed ligt.

Meedogenloze Marianne

Ondertussen laveert Meedogenloze Marianne schijnbaar moeiteloos door het kantoorleven. Ze rolt met haar ogen als Zuchtende Zelda, Ego Ella, Roddelende Roos, Autistische Arjan en andere collega’s iets te berde brengen en denkt louter en alleen aan zichzelf. In de praktijk betekent dat dat ze naar boven likt en naar beneden schopt. In een vlaag van verstandsverbijstering heeft mijn voorganger haar de dagelijkse leiding gegeven, met alle gevolgen van dien. Niet dat ik persoonlijk iets te klagen heb, voor mij is Meedogenloze Marianne poeslief. Logisch, want ik ben de eigenaar. Voor haar ondergeschikten is ze echter een verschrikking. Het duurde helaas even voordat ik het in de gaten had, maar toen mijn ogen eenmaal geopend waren, schrok ik me dood.

Ontslaan?

Waarom ontsla je die types eigenlijk niet, vraag je nu ongetwijfeld, zo leuk is het niet met ze te werken.  Ach ja, ik zou ze de wacht kunnen aanzeggen, maar het zou me niet veel opleveren. Afgezien van de bakken geld die het me zou kosten, en de eindeloze juridische procedures, zou ik er niet op vooruitgaan. Want dat is het tragische aan personeel: voor je het weet doen een nieuwe Zuchtende Zelda, Ego Ella, Roddelende Roos, Autistische Arjan en Meedogenloze Marianne hun intrede. Lastige mensen heb je namelijk overal. Wat niet wegneemt dat ik af en toe wens dat al die werknemers van me eens in de spiegel zouden kijken. En zichzelf af zouden vragen: er is ongetwijfeld van alles mis met mijn baas, maar hoe ben ik eigenlijk zelf als werknemer?

NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.

NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)

gifgif
Redactie
Redactie
De redactie van Saar bestaat uit een heel professioneel en toch gezellige groep van vrouwen rond de 50 & 60, plus een paar superleuke meiden van rond de 30 die wel alles weten van de nieuwste trends, techniek & social (en trouwens zo langzamerhand ook (bijna) alles van 50+ zijn).

RECENTE ARTIKELEN