Inge (52) is boos: haar vader moet zijn ziekenhuisbed opgeven voor potentiële coronapatiënten. Maar naar huis kan hij niet. Dus wat nu?
“Mijn vader kreeg vorige week plotseling een hartaanval en daarna een hersenbloeding. Hij ligt nu in het ziekenhuis en het gaat helemaal niet goed. Hij is zo verzwakt dat hij nauwelijks nog iets kan en hij heeft iedere dag hevige hartritmestoornissen. Naar huis gaan is geen optie; als hij daar weer zo’n aanval krijgt kan mijn moeder hem niet de hulp geven die hij nodig heeft. Mijn man en ik wonen niet in de buurt en wij hebben natuurlijk ook de benodigde medische kennis niet. Toch kan hij nog maar een paar dagen in het ziekenhuis blijven, daarna hebben ze zijn plek nodig, ‘voor als er coronapatiënten komen’. Patiënten die er nu nog niet zijn dus. Terwijl mijn vader daar al ligt. Ik snap dat de zorg het door corona moeilijk heeft en dat er keuzes gemaakt moeten worden. Maar is mijn vader dan niet belangrijk?
Er wordt nu gekeken of hij tijdelijk in een revalidatiecentrum of verzorgingshuis terecht kan. Maar dan krijgt hij veel minder intensieve en gespecialiseerde zorg dan in het ziekenhuis. Daarnaast, mijn vader hoort helemaal nog niet in een verzorgingshuis. Hij moet behandeld worden en daarna gewoon naar huis om te revalideren. Waarom moet een patiënt die al opgenomen is plaatsmaken voor patiënten die er misschien, of misschien dus ook helemaal niet, gaan komen? Dat is toch niet eerlijk? Ik wil niks afdoen aan de ernst van corona, maar een hartaanval en een hersenbloeding lijken me toch op z’n minst net zo ernstig. Waarom heb je kennelijk minder recht op zorg als je iets anders hebt dan corona? Op basis waarvan wordt die afweging gemaakt? Wat als mijn vader veel te vroeg weg wordt gestuurd en er daardoor complicaties ontstaan? Ik maak me grote zorgen, en vraag me bovendien af: hoeveel mensen lopen straks zorg mis, met alle gevolgen van dien?
Ik begrijp echt het scenario waar de ziekenhuizen bang voor zijn. Dat daarop geanticipeerd wordt is logisch. Maar mag je een al opgenomen patiënt vroegtijdig wegsturen, omdat mogelijk iemand anders het bed nodig heeft? Bovendien, is dat niet gewoon lood om oud ijzer? Want voor iedere coronapatiënt waarvoor plaatsgemaakt moet worden, loopt dus een ander ziek persoon zorg mis. Wie zegt dat dat niet uiteindelijk hetzelfde aantal slachtoffers oplevert. Even kort door de bocht: of het nou een corona,- of een hartpatiënt is die doodgaat omdat er geen ziekenhuisbed was, wat is het verschil? Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Mijn vader was er het eerst. Hij ligt nu in dat bed en ik vind dat-ie daar pas uit zou moeten komen als hij in staat is om naar huis te gaan. We laten mensen in dit land tenslotte toch niet gewoon aan hun lot over?
Het zijn rare tijden en in een crisis zijn soms drastische maatregelen nodig om de boel in goede banen te leiden. Maar zo langzamerhand begin ik me af te vragen of er wel de juiste keuzes gemaakt worden. Volgens mij betalen we in dit land belasting zodat we zorg kunnen krijgen als we ziek worden. Als we die niet krijgen, is dat dan geen diefstal? En daarnaast: volgens mij is onderscheid maken tussen zieke mensen gewoon discriminatie. Ik kan alleen maar hopen dat mijn vader straks niet ook tot de coronadoden zal behoren. Maar hij houdt, letterlijk, zijn hart vast.”
 is boos: haar vader moet zijn ziekenhuisbed opgeven voor potentiële coronapatiënten. Maar naar huis kan hij niet. Dus wat nu?){kind=link}