Vroeger was Barbara koningin bruin worden. Lange zomerdagen lag ze te bakken in de zon. ‘Van huidkanker, vervuiling van de zee en rimpels had ik toen nog nooit gehoord.’
Kokosolie om extra mega bruin te worden. Een half uur op mijn buik en dan omdraaien en een halfuur op de rug. Man man, wat heb ik als twintiger een moeite gedaan om echt flink bruin te worden. Lekker bakken aan de Franse Rivièra. Toen al was ik fan van Lancaster: een grote oranje pot met daarin een bruin smeersel waarmee je nog weer een tikkie bruiner leek, dat was toen echt de bom. Van huidkanker, vervuiling van de zee door zonnebrandolie en rimpels had ik toen nog nooit gehoord. Ik lag maanden achtereen te bakken in de volle zon en plonste met een dikke laag olie zo de Méditerranée in…
Sterker nog: voordat het strandseizoen begon, wilde ik al een tikje bruin zijn. Niks erger dan met melkflessen in een hippe strandtent aankomen. Dus ging ik weken van tevoren naar de zonnebank. Een tien rittenkaart. En om het nog erger te maken, vanaf eind september ging ik weer de zonnebank in, om het zorgvuldig opgebouwde bruin er niet zomaar vanaf te laten glijden. Ja echt, het klinkt nu allemaal hilarisch, maar zonnen was voor mij een serieuze zaak. Echt ervan genieten deed ik ook niet, want ik was hele zomer bezig met egaal bruin worden en daarna zorgen dat het nog even bleef.
Het was hard werken, maar mijn missie was duidelijk: zoveel en lang mogelijk bruin zijn.
Sinds een jaar of vijf ben ik in de war. Ik wil graag een kleurtje, dan zie ik er echt een stuk beter uit. Maar dat uren zonnen zonder smeren is er natuurlijk niet meer bij, want dat is weer slecht voor je rimpels en voor die vreselijke ouderdomsvlekjes (ja, het is begonnen, op mijn armen). Als ik met yoga op mijn kop hang tijdens een downward facing dog, kijk ik naar mijn enkels die zo gerimpeld zijn dat ik maar één reflex heb; SMEREN. Of nooit meer in de zon zitten.
Dat laatste meen ik natuurlijk niet. Ik zit van maart tot oktober op mijn dakterras, prinsheerlijk in het zonnetje, en ik word ook graag bruin, maar wel ‘verantwoord’ zonder te verbranden. Daarnaast moet ik tegenwoordig extra goed letten op wat ik op mijn huid smeer, want de tijd dat mijn huidje allerhande crèmes tolereert is verleden tijd. Ik krijg steeds vaker pukkels of irritaties, dus alleen smeersels voor de gevoelige huid komen er bij mij nog in. Aan het begin van het seizoen ga ik heerlijk naar de parfumerie en daar koop ik twee soorten crèmes van Lancaster met zonbescherming: een voor mijn gezicht en een voor mijn lijf. Heilig bij het smeren is mijn gezicht als ik in de zon zit, en mijn decolleté voor elke dag, want daar beginnen nu ook echt vlekjes op te komen.
Bruin worden kan dus weer. Lancaster heeft de Sun-sensitive lijn die precies doet wat ik nodig heb: het beschermt mijn huid niet alleen tegen UVA en UVB maar ook tegen zichtbaar licht en infraroodstralen. Het helpt roodheid en irritatie verminderen en versterkt de weerstand van je huid tegen de zon (fijn!). Daarnaast zijn de producten vriendelijk voor de oceaan én het heeft een Tan Activator die zorgt voor een heerlijke bruine glow. Voor mij begint de zomer met de fijne oranje en tubes van Lancaster.
Wil jij weten welke zonverzorging bet beste is voor jouw huid? Doe de test hier en krijg persoonlijk advies.
Of lees direct meer over de Sun-Sensitive producten, want die kan ik ten zeerste aanbevelen!
