In het buitenland slikt de helft van de vrouwen in de overgang hormoonpillen, maar Nederlandse vrouwen zijn doodsbang dat je er borstkanker van krijgt. Yolan verdiepte zich in de materie, ontdekte dat de risico’s nihil zijn en besloot ze te gaan slikken.
Wanneer begint de menopauze precies en gaat-ie ooit weer over? Is het echt de schuld van de overgang dat we zo humeurig zijn en slapeloze nachten hebben? Als je menstruaties heviger of juist minder worden, ben je dan net in de overgang of al een eind op weg? En hoe lang duurt die ellende eigenlijk? Vraag het aan vriendinnen, en niemand weet het precies.
Gemiddeld duurt de menopauze zo’n zeven jaar en we zijn al een paar jaar onderweg als we voor het laatst ongesteld zijn. Dat is zo rond je 51ste, maar sommigen (waaronder moi) gaan maar door. Letterlijk bloedirritant, zo’n dom lijf dat zich na je vijftigste steeds weer verheugt op een mogelijke bevruchting.
Op een dag is het zonneklaar: je bent genadeloos overgeleverd aan de haperende aanmaak van oestrogenen (want dat is de oorzaak van alle ellende). Je hebt afgedaan als vruchtbaar wezen en hebt zodoende ook geen oestrogenen meer nodig, vindt Moeder Natuur. Vroeger gingen we op dat moment ongeveer dood, maar nu veranderen we in de tweede helft van ons leven zomaar in humeurige, opbollende en zwetende wezens met huilbuien, slapeloze nachten, opvliegers, haaruitval, pukkels, minder lol in sex en haren op merkwaardige plekken.
Aan die misère valt wel wat te doen, maar dat durven we in Nederland nog niet echt. In de VS slikt 50% van de vrouwen in de overgang hormoonpillen, bij ons ligt dat percentage op 3,5%. In 2013 werd in een onderzoek namelijk moord en brand geschreeuwd omdat we door hormoonpillen meer kans op borstkanker zouden hebben. Prompt wees de Nederlandse vrouw ze af.
Als een groep van 1000 vrouwen gedurende 25 jaar gevolgd wordt, tussen hun 50steen 75ste, dan krijgen in die groep 77 vrouwen borstkanker. Als die hele groep van 1000 vrouwen vijf jaar lang hormoontherapie gebruikt, dan krijgen in die 25 jaar 79 vrouwen borstkanker. En wat de kans op trombose betreft: die stijgt van 1 naar 2 op de 10.000; ook niet echt een risico om van wakker te liggen.
Bijna 80% van de vrouwen in de overgang heeft serieuze klachten en bij één op de vijf is het zó erg dat het dagelijks functioneren er ernstig door wordt belemmerd. Ziekmeldingen van vijftigplusvrouwen staan voor een groot deel direct in verband met de overgang, waardoor die overgang ook nog een economisch probleem is.
Het is typerend voor de Nederlandse vrouw. Niet klagen, maar dragen is ons adagium. We kiezen vrijwillig voor uiterst pijnlijke bevallingen en banen ons vervolgens zwetend, huilend en met knalrood hoofd een weg door de overgang. Waarom? Wat doen we onszelf aan? Steeds meer artsen zien vooral de voordelen van de hormoonpillen en schrijven ze zonder bezwaren voor. Want de risico’s waarvoor we zo bang zijn, zijn nihil.
Ik besloot daarom aan de hormoonpillen te gaan. De gynaecoloog gaf me meteen een dosis mee voor een halfjaar, hoewel ik eigenlijk helemaal niet zoveel klachten had. Opvliegers zijn mij gelukkig onbekend (af en toe smijt ik ’s nachts een dekbed van me af, maar daar blijft het bij) en humeurig ben ik al mijn hele leven.
Ik had wel huilbuien om niks en lag ’s nachts geregeld wakker, maar daar kon ik best mee leven. Wat ik wel heel erg vond: mijn haar viel enorm uit. Overal waar ik ging liet ik opeens haren achter. Zette ik een föhn op mijn haar, dan leek mijn haar het raam uit te waaien. ‘Je wordt kaal, lief’, zei Man tot overmaat van ramp ook nog liefdevol en hoewel mij dat weer wat overdreven leek, schoot ik toch in de paniek. En besloot: ik ga aan de hormonen.
Die hadden direct het gewenste effect. Mijn haren zitten weer vast (en er kwamen nieuwe bij), mijn droefheid daalde naar het nulpunt, en het ongeremde chagrijn werd ook minder. Ik voelde me er beter bij (en Man ook). Daarom zeg ik tegen alle 50+ vrouwen van Nederland: verdiep je in de materie, ontdek hoeveel fabels circuleren over hormoontherapie (er is echt geen wereldwijd complot van de farmaceutische industrie) en gun jezelf een beter leven. Op naar de dokter voor een recept.
Lees ook: 6 x oorlog in huis: jij in de overgang, je kind in de puberteit
