Miriam heeft voor de gein een tegeltje met de paus op de wc. Maar haalt het niet in haar bolle hoofd daar Boeddha naast te zetten. En waarom niet, lieve mensen? Nou hierom.
Ik heb in mijn wc een verzameling grappige voorwerpen op plankjes. Een dikke kever. Een gouden aapje. Een spuuglelijk blauw vaasje en een tegeltje met de afbeelding van de paus. Het zou zomaar kunnen dat iemand die bij mij naar de wc gaat daar aanstoot aanneemt. Want wie plaatst nou een afbeelding van Zijne Heiligheid op de plee?
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Nou. Ik dus. De paus staat naast Spiderman. Voor mij zijn dat twee figuren die bepaalde krachten worden toebedeeld. Beledigend? Ik vind van niet. De paus is een mythisch figuur waarmee ik ben opgegroeid. Een verzinsel binnen de christelijke cultuur waarvan ik deel uitmaak. Paus Franciscus is in mijn ogen vooral een curiositeit. En ik mag dat denken want ik ben een katholiek die op een dag besloot: wat een kul allemaal.
Ik eigen mij daarentegen geen symbolen toe die niet van mij zijn. Zo vind je in mijn huis nergens een afbeelding van Boeddha. Boeddha is een heilig figuur binnen het boeddhisme en daar moet ik als westerse vrouw met mijn poten van afblijven. Boeddha in je voortuin. Boeddha voor je raam. Boeddha op posters. Boeddha in alle kleuren en maten bij de Action. Wie heeft dat verzonnen? Welke idioot bedacht ooit: leuke poppen hebben ze daar in India. Die ga ik importeren. Wat boeit mij het dat die Boeddha daar als heilig wordt beschouwd?
Het heeft een naam trouwens: tulpenboeddhisme. Het jezelf toe-eigenen van het boeddhisme puur vanwege de geinige tierelantijntjes. Wat zeg je? Dat je daar niemand kwaad mee doet? Dat doe je wel.
Klauter allemaal maar over mij heen. Word maar boos. Hoe haal ik het in mijn hoofd jouw Boeddha af te zeiken? Weet ik eigenlijk wel waar jouw boeddhabeeld voor staat? Dat het betekent dat je een erg spirituele vrouw bent en zo? Ongetwijfeld, maar dat geeft je niet het recht je iets heiligs toe te eigenen uit een cultuur die niet de jouwe is. Voor de leuk. Voor de heb. Als decoratiemateriaal.
Word je nu nog bozer? Prima, lees vooral even door. Wij westerlingen schreeuwen heel hard dat wij niet discrimineren. Dat wij geen racistische motieven hebben. Ik zeg: racisme zit in ons DNA. Het zit in ons reptielenbrein. Een reptielenbrein dat zegt dat wij westerse mensen alles kunnen maken.
Boeddha een belangrijk figuur binnen het boeddhisme? Nou en? Ik vind het leuk. Ik bedoel daar niets mee. Vinden boeddhisten het beledigend Boeddha aan te treffen op mijn wc? Plus een boeddhatattoo op mijn arm terwijl ik geen boeddhist ben? Nou èn? Ik vind dat bolle manneke gewoon leuk. Ik bedoel daar niets mee.
Als in Arabische landen christelijke symbolen worden vernietigd omdat ze haaks staan op hun waarden en normen, staan wij met zijn allen op onze achterste benen. Poten af van onze cultuur! Respectloos! Als wij echter in een grabbelbak een boeddhabeeldje ontwaren met een kortingssticker op zijn bolletje, zijn we euforisch.
Er is geen enkele andere cultuur die het in zijn hoofd haalt christelijke symbolen te gebruiken voor de leuk. Er is geen land ter wereld waar niet- christelijken puur voor de leuk een Mariabeeld in de voortuin zetten. Een kruisbeeld aan de muur hangen omdat het zo gezellig staat. In een grabbelbak een afgeprijsde paus vinden en dan denken: was zal dat geestig staan op mijn wc.
Het toe-eigenen van heilige symbolen van een andere cultuur getuigt van gebrekaan respect. En een waardeloze smaak.
