Wat? Woont je volwassen kind nog steeds bij jou?

-

Els schudt het moede hoofd als ze leest dat 36% van de 24-jarigen nog bij mama woont. ‘Dus jij ruimt zijn kamer op, terwijl hij beneden aan het chillen is?’

Voor de goede orde: met hij wordt ook zij bedoeld, met zoon ook dochter. 

Ik ging meteen na mijn eindexamen op kamers, net als mijn broers en zussen. Heerlijk, eindelijk doen wat je zelf wilde (in mijn geval: elke dag gele vla eten, elke avond naar de kroeg). Dat ik bij een hospita in huis kwam van wie ik de badkamer niet mocht gebruiken (dan zouden de tegeltjes namelijk nat worden) en middenin de winter mijn ramen wijd open moest zetten vanwege koolmonoxidegevaar, mocht de pret niet drukken.

Mijn zoon kon ook niet wachten. Hij had zijn havodiploma nog niet gehaald of hij woonde met drie vrienden in een flat (arme huisbaas). Zijn vwo-diploma haalde hij via een avondstudie, overdag werkte hij en ’s nachts was het feesten geblazen. En ja, hij heeft het overleefd.

Ik ben dan ook met stomheid geslagen als het CBS meldt dat 88% van de achttienjarigen nog thuis woont en 36% van de 24-jarigen. Niet te geloven, vind ik dat. Zo’n kind denkt misschien: fijn, een gratis hotel (de meeste ouders durven geen kostgeld te vragen), maar wat bezielt de moeders?

  1. Ach, ik was, strijk, kook al twintig jaar voor mijn hartenlapje, de komende jaren kunnen er ook nog wel bij. Het is juist fijn zijn kamertje op te ruimen terwijl hij beneden op de bank ligt te gamen.
  2. Ach, de schat. Hij kan nog geen ei koken. En de wc heeft hij ook nog schoongemaakt. Zo’n kind kun je toch op zichzelf laten wonen, dat zou uitlopen op een ramp.
  3. Omdat ik alles betaal kan hij fijn naar de kroeg, op vakantie, computerspelletjes kopen. Je bent tenslotte maar een keer jong.
  4. Op jezelf wonen, weet je wel hoeveel dat kost? Dat kan mijn lieverdje echt niet betalen van zijn studiefinanciering of schrale loon.

Dit is natuurlijk van de gekke. Ook moeders hebben een recht op een eigen leven. Daarom zes redenen om je zoon of dochter zo snel mogelijk de wijde wereld in te sturen.

  1. Leert hij eindelijk dat het leven geen lolletje is
    We verlangen allemaal naar een goede fee die onze rekeningen betaalt, voor ons kookt en de vloeren dweilt, maar helaas, zo werkt het niet. Ook niet voor je volwassen zoon of dochter.
  2. Kan hij eindelijk zelf de wc schoonmaken
    Heel gek: elke keer als ik mijn puberzoon wilde leren hoe hij de plee moest boenen, ging hij opeens ijverig huiswerk maken. Eenmaal in zijn eigen huis, kon hij er echt niet meer omheen. En als hij het niet deed moest-ie dat lekker zelf weten. Ik zat in mijn eigen huisje op mijn eigen brandschone plee en had nergens last van.
  3. Van vitaminegebrek ga je echt niet zo snel dood
    Als je je kind als afscheidscadeau een kookboek voor beginners overhandigt, heb je aan je moederlijke plicht voldaan. Mijn zoon is na vijf jaar als fastfoodjunkie getransformeerd in een fanatieke sla-en-tomaten-eter.
  4. Er is nog nooit iemand gestikt in zijn eigen troep
    Ik ken een moeder die op bezoek ging bij haar dochter in een studentenhuis en in een asbak vol peuken een bloederige tampon aantrof. Haar besluit: hier kom ik nooit meer terug. Heel verstandig. Maar goed, als je kind drie weken de afwas niet doet en overal pizzadozen laat rondslingeren, krijgt hij gegarandeerd muizen (of ratten, dat kan natuurlijk ook). Geeft niks, daar leer hij van dat hij zijn troep achter zijn kont moet opruimen en van die les heeft een mens een leven lang plezier.
  5. Je kind is geen prinsje
    Ik ken volwassen kinderen die rechtstreeks van paps en mams in een compleet ingericht nieuwbouwhuis trokken. Sorry hoor, maar daar kan ik met mijn pet niet bij. Er is niks mis met een paar jaar op een kamer bivakkeren of met een stel vrienden in een rommelige flat. Heel opvoedkundig ook: dan ervaar je hoe het is om arm te zijn. En hoe andere mensen leven. Heel louterend. Bovendien weet je de rest van je leven hoe je het niet wilt.
  6. De bonte en witte was scheiden is geen hogere wiskunde
    En als je kind het echt niet begrijpt, loopt-ie gewoon de rest van zijn leven rond in dip dye-overhemden. Best trendy.

Kortom: zoek met je kind een kamer, leg een vloertje terwijl hij de muren een verfje geeft, stop duizend schone onderbroeken en sokken (en dat kookboek) in zijn weekendtas, geef hem een dikke zoen en wens hem veel plezier in zijn nieuwe leven.

PS DE EERSTE DRIE JAAR NIET BIJ HEM LANGSGAAN. Voor je het weet doe je zijn afwas en verschoon je zijn bed. Als jullie elkaar willen zien, komt hij maar een weekendje naar huis. Heel gezellig.

Lees ook: Als de beste vriend van je zoon plotseling overlijdt

gifgif
Redactie
Redactie
De redactie van Saar bestaat uit een heel professioneel en toch gezellige groep van vrouwen rond de 50 & 60, plus een paar superleuke meiden van rond de 30 die wel alles weten van de nieuwste trends, techniek & social (en trouwens zo langzamerhand ook (bijna) alles van 50+ zijn).

RECENTE ARTIKELEN