Juliette werd ineens overvallen door een briljant idee, wat fabrikanten van elektrische dekens helemaal gratis en voor niks mogen hebben. Omdat daarmee de hele mensheid geholpen is.
Beste fabrikanten van elektrische dekens,
Opvliegers. Het leed is bekend: het ene moment zit je strak in de make-up in een bloedmooi kasjmier truitje klaar aan de vergadertafel, het andere moment ben je voor de ogen van je medevergaderaars (die steeds jonger lijken te worden, maar dat is weer een ander verhaal) veranderd in een zwetend rood hoopje ellende met gutsend piekhaar.
Je kunt het leed een beetje stelpen. Zelf heb ik, toen de opvliegers begonnen, in het vestje mijn grootste vriendin gevonden (luchtig T-shirt aan en dan de hele dag vestje-aan-vestje-uit). En ik ken vrouwen met lef die doodkalm bij elke vergadering een ventilator voor hun neus zetten. De farmaceutische en vooral de alternatieve industrie verdienen dikbelegde boterhammen aan tovermiddelen die opvliegers zouden doen wegvliegen. Ik heb ze ook geprobeerd, de rodeklavercapsules, het chiazaad, de menospray, het saliepoeder, de femfit-vitamines, de cbd-olie, de maca, het lijnzaad, de troszilverkaars. De enige die er beter van werd, was mijn drogist. En het enige wat natuurlijk echt helpt, zijn hormonen, maar daar krijg je weer andere narigheid van – of niet, ik weet het, het is een hele discussie, maar daar treed ik nu even niet in.
Wat ik bedoel, is: wie geen hormonen slikt, is doorgaans alleen gered met een ventilator, en je moet er maar zin in hebben om die in je damestas mee te zeulen.
Ik ken ook vrouwen die twee keer per nacht hun bed moeten verschonen omdat ze in een soort watersnoodramp belanden. Ook zij hebben doorgaans geen baat bij rodeklavercapsules, chiazaad, menospray, saliepoeder, femfit-vitamines, cbd-olie, maca, lijnzaad of troszilverkaars. En wanneer ze geen trek hebben in hormonen en niet kunnen slapen van het geluid van een ventilator (want ongebroken nachten worden ook schaarser), is ook de vestje-aan-vestje-uit-methode een beetje omslachtig, indien ze ook nog aan hun nachtrust willen toekomen.
Hadden vrouwen in de overgang’s nachts maar een soort néérvliegers, dacht ik laatst. Hadden ze het maar gewoon koud. Want tegen kou is véél meer te doen. Een warme pyjama. Een kruik. Een dikke wollen deken, of twee, of drie. Of moderner: een fijne elektrische deken. Daar heb ik er ook twee van: één voor mijn helft van het bed en één voor mijn man. Maar sinds mijn opvliegers ligt de mijne in de kast te verkommeren.
En toen kreeg ik ineens een idee.
Als het mogelijk is met elektriciteit dekens en kussens WARM te maken, moet het toch ook mogelijk zijn, in dit tijdperk van mobiele telefoons en karretjes op Mars enzo, om die dingen juist KOEL te laten zijn? Ik ben zelf gelukkig niet van de nachtelijke watersnoodrampen, maar ik zou werkelijk een moord doen voor een kussen dat ik niet elke twintig minuten zou moeten omdraaien om mijn verhitte hoofd koelte te bieden.
Dames en heren van Inventum en AEG, jullie maken zowel elektrische dekens als koelkasten. Is er nou nooit eens iemand van jullie op het idee gekomen om die twee te combineren? Of werken er geen vrouwen bij jullie? Of alleen maar jonge vrouwen?
Ik zeg: een gouden idee. Zijn jullie de fabrikanten van rodeklavercapsules, chiazaad, menospray, saliepoeder, femfit-vitamines, cbd-olie, maca, lijnzaad of troszilverkaars te slim af met iets wat wél werkt. En verdienen jullie het goudgeld dat zij nu verdienen aan al die wanhopige opvliegervrouwen.
Ik hoor graag wanneer het zover is.
Hartelijke groet,
Uw bereidwillige kussenproefkonijn Juliette
