Tegenwoordig gaat het allemaal wel héél snel, vindt Irma. Daarom wil ze de jonge generatie graag eens uitleggen hoe zwaar wij het vroeger hadden:
- Je kon iemand niet met een appje laten weten dat je aan hem dacht.
Je moest papier pakken een pen, envelop en postzegel (van die plakkertjes voor op een brief, weet je wel). Schrijven, adres opzoeken, envelop dichtplakken en als je dan naar een brievenbus brengen. Niks antwoord binnen 10 seconden. Pas dagen later kon je antwoord verwachten. - Overdag had je geen televisieprogramma’s, alleen testbeeld.
En je kon ook niks terugkijken of netflixen. Je moest gewoon buiten gaan spelen. - Omdat we ons zelf moesten vermaken, maakten we rare dingen als smurfensnot, dropwater, pijlen van gedraaid papier en schoenpoetsdoosjes vol zand om mee te britsen.
- Als je stout was geweest, mocht je dat niet urenlang uitleggen.
Een draai om je oren kon je krijgen. - Saai programma? Dan kon je overschakelen naar Nederland 2.
Daar moest je voor opstaan. Jawel: op-staan. En was daar ook niks op? Jammer dan. Meer keus was er niet. - De hoofdstad van Hongarije?
Dat konden we niet even opzoeken op Google. Horror: we moesten het uit ons hoofd leren. Net als de hoofdstad van Zweden, Uruguay en Mexico. En de tafels. En al die andere nare dingen die je op school moet leren. - Of we moesten het opzoeken in de bibliotheek.
Dat is een soort winkel waar je boeken kunt lenen of inzien. - Ja, we hadden wel wasmachines en stofzuigers ( we komen heus niet uit het stenen tijdperk).
Maar drogen moesten we de was buiten. En ging het dan regenen, dan moesten we alles heel snel binnenhalen en aan een waslijntje op zolder hangen. - Stukjes schrijven voor Saar?
Behalve dat Saar toen ook nog zo piepjong was dat ze niet bestond: we tikten stukjes op een typemachine. Zonder delete-knop. En maakten we fouten, dan konden we dat met Tipp-ex een beetje weg smokkelen. Werd het heel erg, dan moest je gewoon opnieuw beginnen. - Wilden we graag een film zien?
Dan kon je die niet illegaal downloaden, maar moest je gewoon wachten tot –ie in de bioscoop was. En dan moesten we er nog voor betalen ook. - We hadden altijd contact geld op zak, want pinautomaten bestonden nog niet.
Betaalde je je koffie met 25 gulden (!) dan kreeg je tonnen aan kleingeld terug. En maar sjouwen! - Na school thuiskomen en voor de tv hangen met een zak chips?
Vergeet het maar. Behalve dat er ’s middags dus niks op tv was, was je moeder thuis ’s middags. En die vond dat chips voor het weekend waren. - Driemaal per jaar op vakantie was alleen weggelegd voor miljonairs.
Ryanair bestond nog niet. We waren al blij met een weekje weg met de auto. - Film kijken in de auto klonk nog als science fiction.
Wij hadden de Tina. - Op vakantie maakten we foto’s.
Heel af en toe op een verjaardag of andere feestelijke gelegenheden. En 9 van de 10 keren stond dan je hoofd er niet op. - Er waren nog geen magnetrons of kant-en-klaar maaltijden.
Wij moesten ie-de-re dag verse groenten eten! Moet je toch niet aan denken!
Kortom, het is een wonder dat we uiteindelijk toch nog (redelijk) normale mensen zijn geworden. En als we dan af en toe roepen: “Je moet niet zo zeuren, vroeger, vroeger toen wíj jong waren….” weet je nou hoe het komt.
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)