Iedere week stelt een lezeres een vraag aan voedingsdeskundige Esther Hurioglu, van Proud Today. Deze week vraagt Mirjam zich af: ‘Waarom lukken sommige taken pas nadat ik heb gesnackt?’
Hoi Esther,
Ik geloof niet meer in diëten. Ik ben mijn hele leven aan de lijn geweest met wisselende resultaten. Nadat ik na het zoveelste dieet weer aangekomen was, heb ik een paar maanden geleden besloten om zonder dieet de kilo’s kwijt te raken. Ik doe het helemaal op eigen houtje en het gewicht gaat er niet snel af, maar ik ben tevreden. Het voelt nu goed. Ik ben me ervan bewust dat het om gedrag draait (wist ik natuurlijk allang ;-)),
Maar nu zag ik jouw rubriek laatst op SAAR en wil ik je toch wat vragen, want ik kan mijn vinger er niet op leggen.
Ik schrijf dagelijks rapportages over cliënten voor mijn werk van 20-25 pagina’s. Het zit altijd precies in mijn hoofd, maar zodra het vanuit mijn hoofd op papier moet, krijg ik een soort kortsluiting en moet ik eerst snaaien. Daarna komt het zo mijn pen uit.
En dat snaaien, daar moet ik vanaf. Maar waarom is dat nou?
Groetjes van Mirjam
Hoi Mirjam
Ik wil je eerst complimenteren. Het vergt moed om na altijd op diëten te hebben vertrouwd, het heft in eigen handen te nemen, op jezelf te vertrouwen en door te zetten, óók wanneer het langzaam gaat. Eerlijk naar jezelf durven kijken en je gedrag te veranderen, is heel lastig, maar levert wel veel op.
Ik kan me voorstellen dat zo’n rapportage een grote verantwoordelijkheid is. Dat komt iedere dag weer terug en dan moeten het ook nog minimaal 20 pagina’s zijn. Het zit goed in je hoofd, daar zit een mooi stuk vertrouwen in jezelf. Maar eenmaal op papier is het voor iedereen leesbaar en ook beoordeelbaar. Daar zit de hobbel. Snoepen en knagen om dat onbestemde gevoel niet te voelen, is dan jouw reactie.
Zorg dat je op het moment dat je gaat schrijven genoeg gezonde, knapperige dingetjes naast je hebt staan, waarvan je ongestoord kunt doorknagen. Snoeptomaatjes, radijsjes, snackkomkommertjes, paprika, kleine crackertjes, een appel in stukjes gesneden, augurkjes; dat soort dingen.
Het heeft namelijk geen zin om je te verzetten tegen die neiging. Je hebt je energie al nodig om die 25 pagina’s vol te krijgen. Het is een beter idee om van te voren gezonde hapjes klaar te zetten, zodat je niet gaat zoeken in de kasten en je vergrijpt aan kerstkransjes of gezouten noten, om maar iets te noemen.
Uiteindelijk maakt het voor jou namelijk niet uit wat je eet. Het is het onbestemde gevoel dat je kwijt wilt raken en je brein heeft je ooit eens wijsgemaakt dat daar (zoete, zoute) snacks voor nodig zijn.
Succes!
MEER WETEN?
