Heleen wilde er corona-moe even helemaal uit. Liefst midden in de natuur met zoveel mogelijk bomen. Het werd een natuurhuisje in Vorden.
Ik had er al ik weet niet hoe vaak naar gekeken: natuurhuisjes. Je weet wel, die vakantiehuisjes die – jawel- in de natuur liggen en dus niet op een of ander massaal vakantiepark met zwembaden vol gillende kinderen, een indringende frituurlucht en een animatieteam dat je een cursus ‘clownerie’ wil opdringen. De horror!
Na de lange, lange corona isolatie was ik enorm toe aan verandering van omgeving. Niet naar het buitenland, maar gewoon, ergens op een mooi, stil plekje in Nederland. Dit was dus het uitgelezen moment om zo’n natuurhuisje te boeken. Even op de site kijken en hop, meteen een ernstig gevalletje van keuzestress. Ik besluit om het zoekgebied te verkleinen naar de Achterhoek en Zuid-Limburg. Twee zaken beperken de mogelijkheden enigszins: ik wil snel en met hond. Maar het lukt: tot mijn blijdschap is er nog een snoezig huisje tussen Vorden en Ruurlo beschikbaar. De mooie Achterhoek dus. Tas pakken en wegwezen. Na een hobbelige toegangsweg blijkt het vrijstaande huisje op landgoed de Wiersse te liggen, pal naast een oude, monumentale boterfabriek die momenteel omgebouwd wordt tot enkele bijzondere B&B appartementen + theetuin. De omgeving is overweldigend groen: bossen, pittoreske doorkijkjes naar weiden en beken, en overal – het is de tijd van het jaar – gigantische, uitbundig bloeiende rododendronstruiken. Ons huisje, waar ooit de karrepaarden die de melkbussen kwamen brengen konden uitrusten, is prachtig gerestaureerd, smaakvol ingericht en van alle gemakken voorzien. We gaan naar buiten, slaan rechtsaf en lopen zo een stiltegebied binnen. Verderop liggen een paar mooie boerderijen, waarvan de koeien liggen te rusten in de schaduw van de bomen. Het is alsof je in dit romantische coulisselandschap van het ene schilderij naar het andere wandelt. De volgende middag blijken de historische tuinen van het landgoed open te zijn. Doen? Ja, doen. Geen spijt van, in één woord adembenemend. Het weer zit mee, de zon schijnt, de vogels fluiten er op los en weer terug bij het huisje gaat de fles wijn open. Bij het invallen van de schemering zien we al proostend reeën in het veld. En slapen? Als een roos! Twee nachtjes maar en dat is eigenlijk veel te weinig. Dat betekent maar één ding: terugkomen.
Gelukkig is de keuze van natuurhuisjes enorm; niet alleen in eigen land maar ook over de grens. Charmante cottages, duurzame tiny houses, pipowagens, luxe bungalows, huisjes aan het water, in het bos, huisjes in the middle of nowhere en ga zo maar door. Van ultra simpel tot ultra luxe, in prijs van variërend van zeer aantrekkelijk tot peperduur. Ik ga alvast kijken welk huisje ik voor de komende herfst ga boeken. Wordt het Valkenburg? De Ardennen? De Zeeuwse kust? De Eifel? Of een woonark in Waterland? Eén ding weet ik wel al zeker: langer dan twee nachten wordt het beslist.
Nieuwsgierig geworden? Kijk op natuurhuisje.nl
