Het is maar waar je zin in hebt: lange files, rondjes rijden om een parkeerplek te vinden en dan met drommen over de meubelboulevard drentelen.
Het lijkt een malle traditie (‘Ga liever lekker naar een bos!’) maar het komt voort uit iets oers. “Pasen was het symbolische feest voor het begin van het nieuwe jaar”, zegt massapsycholoog Hans van de Sande tegen Hart van Nederland. “Mensen sliepen de hele winter op stro vol ongedierte en dat verbrandden ze met Pasen: de paasvuren.”
Alles fris en nieuw
Dat nieuwe jaar vertaalde zich naar een grote voorjaarsschoonmaak en in plaats van een smoezelige bank schoonmaken, wordt nu eerder een nieuwe gekocht. Volgens Van de Sande komt dat ook omdat meubels tegenwoordig minder degelijk zijn en dus eerder slijten. Een extra vrije dag is een goed moment om samen te gaan kijken naar iets nieuws. Zó herinneren Saartjes zich Tweede Paasdag op de Meubelboulevard.
Uitje
Diana (67): “Het was op zich al uniek dat winkels open waren op een feestdag. Nu vind iedereen het normaal om op zondag boodschappen te doen, maar destijds gingen de winkels op zaterdag om vijf uur dicht en op maandag om één uur pas weer open. Dus het voelde heel hip en ook wel een beetje stout. We gingen met onze kleine kinderen in buggy’s, kijken naar keukens die we ons niet konden veroorloven. Het was een uitje.”
Gratis ijsjes
Marieke (50): “Mijn broertje en ik gingen verplicht mee met onze ouders. Meubels interesseerden ons niets, maar ik kan me een enorme hal herinneren waarin een pianist speelde en er was een soort ballenbak voor ons. En een ijskar waar je gratis bolletjes ijs mocht halen. Mijn broertje heeft zich misselijk gesnoept, ik kon eindelijk eens proeven hoe pistache smaakte, want van mijn moeder mochten we altijd maar één bolletje en dat ging ik als kind niet verspillen aan een smaak die ik niet kende. Het was misschien geen pretpark, maar toch hoe dan ook beter dan een saai bezoek aan de familie.”
Relatietest
Lesley (58): “Op Tweede Paasdag naar de meubelboulevard gaan is een relatietest! Mijn man en ik hebben het vorig jaar gedaan, een beetje lacherig omdat het zo’n cliché is. We zochten een paar aparte fauteuils bij onze bank. Mijn man is zo iemand die een stoel ziet en dan meteen roept dat het die moet worden. Ik wil eerst alle andere stoelen zien voor ik een keuze maak. Iets met jagers en verzamelaars. Het eindigde met een fluisterruzie, waarna hij woedend naar een restaurantje is gegaan en ik in mijn eentje dat hele complex ben afgesjouwd. Na afloop overwoog ik echtscheiding en hij geloof ik ook. Ik had foto’s gemaakt van twee soort stoelen die ik mooi vond en hem die voorgelegd. Hij wees er eentje aan en wilde daarna alleen maar weg. We hebben de stoelen daarna online besteld. Deze Tweede Paasdag maar gewoon weer naar het strand of het bos, denk ik.”
Goedkoop
Vera (59): “Het was idioot druk, we konden amper bij de meubels komen. Toch was het een leuke middag: er speelden bandjes, er was voor de kinderen iets te doen en we hebben er lekker gegeten. De ervaring had weinig met meubels te maken, besef ik nu. Maar we hadden weinig geld en we waren er toch even uit.”
Outlet
Trudy (72): “Ik heb nooit begrepen waarom het raar zou zijn om naar een meubelboulevard te gaan op Tweede Paasdag. Zo vaak waren mijn man en ik niet tegelijk vrij toen we nog werkten, het was een prima moment om samen naar iets nieuws te gaan kijken. Nu gaan we voor de gezelligheid, maar dan eerder naar een outlet – wat meer variatie in winkels en restaurantjes. Alsof je op het strand en in het bos niet over de hoofden loopt, zeg.”
Waarom?
Merel (73): “We gingen omdat we niets anders konden bedenken. En omdat het zo’n gedoe was om er te komen, voelden we ons min of meer verplicht ook iets te kopen, zodat de trip niet voor niets was geweest. Het werd een setje bijzettafels dat thuis eigenlijk nergens bij bleek te passen. In de file op de terugweg vroegen we ons af waarom we eigenlijk waren gegaan. Omdat veel andere mensen gingen? Het was ons laatste bezoek aan de meubelboulevard op een feestdag.”
Tienerkamer
Ilse (52): “Ik was twaalf en alvast aan het puberen. Het laatste wat ik wilde was met mijn ouders meubels kijken, dus ik zat de hele rit woedend met mijn walkman op de achterbank. Tot bleek dat ik er een tienerkamer mocht uitzoeken. Het werd een wit bed dat er een beetje uitzag als een bank, een wit bureautje en het meest geweldige vond ik nog dat ik een klamboe kreeg. Niet zozeer voor de muggen, maar het stond zo mooi – net een hemelbed. Niets dan goede herinneringen aan Tweede Paasdag op de meubelboulevard.”
Feestje
Beatrix (59): “Toen ik een kind was, gingen we elk jaar. Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders er ooit iets kochten, het was meer inspiratie opdoen en een excuus om niet thuis te zitten of op visite te moeten. Ik vond het enig. Er was muziek en een poppenkast en op de terugweg aten we kroketjes in een wegrestaurant. Eerste Paasdag was zwaar, met kerkbezoek en daarna op bezoek bij familie. Tweede Paasdag was van ons. De meubelboulevard was slechts bijzaak.”
Nooit meer iets missen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!
