Irma ziet zichzelf niet als een workaholic. Carrière maken doet haar niks, als ze het maar naar haar zin heeft. Een gezellige werkplek, leuke collega’s en als het even kan een aardig salaris en ze is al dik tevreden. En toch gaat die laptop steeds vaker ’s avonds of in het weekend open.
LEES OOK: Waarom een burn-out niks te maken heeft met hard werken
Nu is mijn vak (journaliste) niet een 9-to-5-beroep. Als ’s avonds de hele stad afbrandt (om maar eens iets te noemen) moet ik daar toch echt even iets mee doen. Maar dat wil niet zeggen dat ik er 24/7 mee bezig moet zijn. En dat gebeurt tegenwoordig steeds vaker…
En dat terwijl ik verre van een workaholic ben. Als er een salaris gegeven werd voor thuis rommelen, zou dát mijn ideale baan zijn. Maar ja, zo werkt dat nou eenmaal niet. Nog een jaar of vijftien moet ik werken, en wel in een baan waar stress, drukte en spanningen steeds verder oplopen.
Ik merk dat dat niet goed voor me is. Rond zes ik ben ik thuis, om half zeven moet ik nog ‘even’ wat werk doen. Verder moet ik de hele avond ieder kwartier op Facebook kijken of ik niets mis. Weekend idem dito. Er zijn afspraken die echt alleen ’s avonds kunnen. Of op zaterdagmiddag. Of zondagochtend. Zondagavond moet er alweer wat klaargezet worden voor maandag. En tijd-voor-tijd nemen, tja, dat komt er nooit van.
Mijn hoofd raakt vol, mijn schouderbladen staan continu in stressstand, ik schiet er ’s nachts wakker van en ja, ik weet het schat, ik word er ook niet echt gezelliger van. Dus als ik dan twee weekjes vrij heb, ben ik vastbesloten om er nu eens echt tussenuit te gaan. Me geen zorgen maken over targets of nieuws. Sterker nog: ik wil er niet eens over denken.
Dus: mijn werktelefoon gaat uit, de laptop gaat deze twee weken NIET aan en ik kijk niet op Facebook. Het is even wennen en het duurt nog wat langer voor er rust in mijn hoofd is. Maar het helpt. Langzaamaan krijg ik het échte vakantiegevoel, zeker als ook nog de zon doorkomt. Samen met mijn lief ga ik shoppen, hangen we hele middagen op een terrasje, gaan we lekker uit eten, ga ik koffie drinken bij een vriendin die ik al tijden niet gezien heb en kijken we in drie dagen twee seizoenen van de serie La Casa del Papel (superspannende serie, aanrader) en ben ik eindelijk weer helemaal bij met GTST, The Bold and Beautiful en Temptation Island.
Het nieuws laat ik even helemaal links liggen. Ik hoef geen journaal te zien, sla de krant niet open, kijk niet online of er nog iets gebeurd is. Twee weken lang. Maar op zondag begint het toch een beetje te kriebelen. Ik gluur even hoe onze website eruitziet, begin voorzichtig over nieuwe ideeën na te denken en heb zin om aan de slag te gaan. Hebben die twee weken toch geholpen!
Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
