Tot een week of drie geleden had Simone (52, communicatiemedewerker, 1 man, 2 pubers) een prima en enerverend leven. Leuk werk, fijne vrienden, puberende pubers, een nog steeds best wel leuke man. Ze had weinig te klagen. En toen kwam corona. Corona maakte haar bang en daarom volgt ze alles wat er op haar smartphone binnenkomt. Tot grote ergernis van haar huisgenoten.
“Het gaat aan één stuk door: de pop ups op mijn telefoon. Weer 400 nieuwe besmetting, 34 doden. Weer een persconferentie met nieuwe maatregelen. Ouderen moeten nadenken of ze wel beademd willen worden als ze corona krijgen. ‘Volgende week rijden de lijkwagens door onze straten, stelt een columnist. Ik lees het allemaal en ik word elke minuut banger voor het drama wat op ons afkomt.
Op facebook zag ik een Italiaanse arts een oproep doen aan Nederland om toch maar die lockdown in te stellen, want ‘jullie doen het helemaal verkeerd’ en ‘beseffen jullie wel hoe verschrikkelijk het hier is’. Ik hoorde een geluidsfragment van een huilende Italiaanse verpleegster die na een nachtdienst helemaal stuk zat en ons smeekte thuis te blijven en begon zelf bijna te hyperventileren. Ook zie ik de laatste dagen staatjes van vrienden voorbijkomen op facebook en instagram waarop we zien dat we in precies hetzelfde tempo lopen als Italië en dat de pleuris hier nog wel uit gaat breken. Maar s avonds in een actualiteitenprogramma hoor ik dan weer dat het een verkeerd staatje is, dus ik weet nu niet meer wat ik moet geloven.
Mijn man en twee kinderen zijn er beter in. De rust bewaren. Ze worden gek van alle informatie die ik constant op ze af vuur. ‘Kijk dan niet’, zegt mijn man. ‘Ga even lekker in de tuin werken en houd je eens met iets anders bezig.’ Maar als ik dat doe, en ik probeer het echt, heb ik de hele tijd een bal vol spanning in mijn maag. Ik moet alles bijhouden, dat geeft me nog enig gevoel van controle. Het komt misschien ook doordat ik het niet heb zien aankomen. Al die nieuwtjes over corona vanuit de wereld, ik dacht: ‘het zal mijn tijd wel duren. Komt wel weer goed.’ En toen zat ik ineens thuis, op de lip van mijn man en kinderen. Het is duidelijk dat zij me momenteel liever kwijt dan rijk zijn. Mijn oudste dochter heeft me een verbod opgelegd om meer dan twee keer per dag over corona te praten. ‘Mam, ik raak van je in paniek en dat wil ik niet’, zei ze. Ze heeft natuurlijk gelijk. Dat gestaar op social media en op die nieuwssites verziekt mijn geest. Ik moet stoppen, maar ik weet niet hoe.”
Lees ook: Lachen en huilen tegelijk, dat doen we de komende weken
