De teckel van Noor is alweer zes maanden. En het beest heeft zich inmiddels tegoed gedaan aan theedoeken, dweilen, sokken, stoelen, sloffen en kussens. Nog even stevig doorpakken en de rest van het interieur is ook naar de filistijnen.
Catootje is onze eerste hond. Vanaf de eerste minuut ben ik stapelverliefd op haar, al heb ik inmiddels groot respect voor mensen die een hond kunnen opvoeden. Want Catootje mag een schat zijn, ze is ook eigenwijs en vindt luisteren voor mietjes.
Ze kijkt me allerliefst aan en kauwt op mijn schoenen. Jat theedoeken en knabbelt de hoekjes eraf. Verstopt mijn handschoenen in haar mand. Onder het bed vinden we gestolen sokken. Ze gaat ervandoor met de handveger. Is dol op dweilen, stofdoeken en zemen waarin ze duizend gaatjes bijt.
Lief maar vernielzuchtig, dat is ons Catootje. Het beste advies dat ik tot nu toe kreeg: als je een pup hebt, moet je niet al te zeer gehecht zijn aan je spullen. Klopt. Ik heb inmiddels afscheid genomen van mijn favoriete jurk, drie paar schoenen, sloffen, de kussens op de bank, de oude lievelingsknuffel van mijn zoon en de eettafelstoelen hebben kale hoekjes,
Geeft niks. We zijn dol op Cato en nemen haar vernielzucht op de koop toe. En ze kan ook heel lief en braaf zijn. Ze plast bijna nooit meer in huis en slaapt de hele nacht door. Oké, ze schurkt zich tussen Pieter en mij zodat wij allebei op het randje liggen, maar toch. En als we op-en-neer naar familie rijden, ligt ze honderdvijftig kilometer superbraaf op de achterbank. We hebben geen kind aan Catootje.
Alleen … op de terugweg blijft er maar een lampje branden. Van de airbag. ‘Waarschijnlijk een draadje los’, zegt Pieter. ‘Ik rijd maandag wel even langs de garage.’ Daar weten ze ook niet meteen waar het aan ligt. Maar dan komt de monteur naar Pieter toe. ‘Heb je soms een hond? Dat dacht ik al.’ Blijkt Catootje de bedrading van de airbag te hebben doorgebeten.
Terwijl wij dachten dat onze pup zoet lag te slapen, kauwde Catootje op bedrading waarvan ik niet eens wist dat die daar zat. ‘Levensgevaarlijk, als je een ongeluk had gekregen, hadden de airbags niet gewerkt,’ zegt de monteur. ‘Bovendien: een paar centimeter verder en het had je duizend euro gekost.’ Kan mij wat schelen, ik denk alleen maar aan Cato die zomaar een schok had kunnen krijgen. O mijn god, ze had wel dood kunnen zijn.
Voortaan gaat Catootje in een bench als we een autorit maken.
Lees ook: 50+ vrouw gaat overstag en neemt een puppy
