Puck heeft besloten dat ze deze zomer zelfverzekerd mouwloze jurkjes wil dragen met daaronder strakke bruine benen. Aangezien ze zaftig uit haar winterslaapje is gekomen (iets met bordjes pasta en glaasjes Drambuie) is de sportschool het middel dat het doel moet heiligen. Ze gaat er tegenaan!
- Fit zal ik worden. Sterk en fit en drilvrij. Goed bezig!
- Waarom is er zo weinig parkeerplaats bij de sportschool? O, iedereen komt op de fiets, natuurlijk.
- Ooo, het is hier zo glam – alleen al de receptie is empowerend met al dat glas en staal.
- Even een selfie maken. Ik ga natuurlijk mijn journey vastleggen op Instagram.
- Weet je wat? Ik neem meteen een jaarabonnement. Jezus, wat een geld. Maar een goede stok achter de deur!
- Zie ik daarachter nou een barretje met powersmoothies? Proteïnen, ik moet meer proteïnen!
- Locker, check. Nieuwe sportkleding aan. Schoenen knellen nog. Beetje jammer.
- Wat ga ik eens doen? Bodypump is op mijn eerste dag misschien wat te hoog gegrepen.
- Een circuitje, yoga en zumba, dat moet te doen zijn. Kijk mij eens ontzettend hip inchecken op de monitor, ik lijk wel een digital native.
- O, shit – heb ik nou per ongeluk in plaats van zumba een spinningles geboekt? Ik had mijn leesbril moeten meenemen…
- Een warming-up is vermoedelijk een goed begin. Beetje strekken bij de deur. Ik durf eigenlijk niet verder in dit glanzende zweetpaleis. Instant gymtimidation, dit.
- Wat zíjn dit voor mensen?
- In een hoek staan kreunende kleerkasten het equivalent van een truck te tillen aan halters. Als je ergens oerkreten van gaat slaken moet je het misschien niet doen?
- Ze kijken heel vaak in de spiegel. Zou ik ook doen als ik biceps had. Ik vind de spiegels vooral heel confronterend. Misschien had ik toch beter voor een loose fit broek kunnen kiezen. Ik zie mijn putten dwars door de stof heen.
- Er staat heel duidelijk in het regelement dat iedereen een bedekt bovenlijf moet hebben, maar dat geldt blijkbaar niet voor de spierbundels.
- En ook niet voor de fitgirls die hier in korte broekjes en een veredelde beha op een crosstrainer staan zonder ook maar een zweetdruppel plengen. O, om weer 21 te zijn. En onverwoestbaar. Met een blokjesbuik.
- Laat ik maar een beetje achteraan op een hometrainer klimmen, dan val ik niet zo op.
- Kanonnen, wat gaat dat ding zwaar. Staat ie afgesteld op een bergrit of zo?
- Niemand, maar dan ook niemand zegt hier gedag.
- Oogcontact is er ook niet bij. Judgy blikken dan weer wel. Ja meid, zo zie jij er ook uit na drie kinderen, in de menopauze. Of niet, natuurlijk, als je het kunt opbrengen om elke dag op zo’n ding te gaan zwoegen. Hahaha!
- Ook eens proberen, zo’n ellipstrainer. O, dit vraagt om enige coördinatie. En spierkracht. En je moet de hendels vasthouden, wil je ze niet tegen je hoofd krijgen. Leermomentje.
- Goddank, tijd voor de yoga. Wat meer een soort Pilates blijkt te zijn. Met schattige gewichtjes die een ton blijken te wegen. In een klasje met Instagramwaardige hindes die geen scheten laten bij de neerwaartse hond. Ik had geen idee dat stress tegenwoordig onderdeel is van de yogales.
- Ik ben kapot. Serieus, dood. Dit was absoluut geen spiritueel, ontspannend yogalesje. En niks geen geleide meditatie aan het eind. Wanneer doen die gasten even een dutje?
- Het lijkt hier wel een soort sekte. Ze hebben het alleen maar over hamstrings en supplementen. Nou ja, niet met mij. Niemand praat met mij.
- Ik hoor hier niet en de gevoelens zijn wederzijds. Vooruit, even doorbijten.
- Spinning. Is. De. Hel. Donkere zaal, snoeiharde muziek. En dan moet je steeds hard trappen. En dan nog harder trappen. Los van het zadel, om extra tempo te maken. Welke gek verzint dit?
- Met mijn duurzame, hippe en hervulbare flesje water zit ik even bij te komen tussen de martelapparaten die me dijen van staal zouden kunnen opleveren. Als ik er iets mee zou doen.
- In de spiegels kan ik goed zien dat ik een rode kop heb. Met zweetplekken overal, een zweetsnor, een plakkende bilnaad en underboob zweet dat ik niet weg durf te vegen omdat ze dan mijn vetrol zien.
- Had ik niet ergens een magisch soort flow moeten ervaren? Iets met endorfines die vrijkomen waardoor je je fantastisch voelt? Dat trillerige, zou dat het zijn?
- De waarheid is dat ik alleen maar weg wil. Ik haat alles hier. De geur, de geluiden, de fitgirls, de spiegels, de muziek, de instructeurs die alleen met elkaar of met de topfitte types praten. Het enige wat troost biedt, is dat ik volledig onzichtbaar blijk te zijn.
- Volgens mijn tracker heb ik 130 calorieën verbrand – dat is anderhalve bonbon of zo. Wat heeft dit eigenlijk voor zin?
- Weet je wat? Ik doe deze zomer wel gewoon iets met een mouwtje aan. En een lange broek.
- K#t, opzeggen kan pas na een jaar. Waar ben ik nu weer ingetrapt?
PS Drie weken later vond ik via het buurthuis een gezellig 50+ clubje voor mensen die elke week in de gymzaal van een school een beetje bommen (Bewegen Op Muziek) en oefeningen doen onder leiding van een voormalige gymjuf. We kraken allemaal, niemand is strak, we lachen ons dood en het is het feest van de herkenning. Ik ga óók nog eens per week naar de sportschool en dan meteen linksaf, de sauna in, om het godsvermogen dat ik eraan heb uitgegeven nog een beetje te rechtvaardigen.
Nooit meer iets missen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!
