Hoe schattig ze ook waren met hun blonde krulletjes en koddige gewaggel, Margriet is dolblij dat haar zoons geen baby’s en peuters meer zijn maar zijn uitgegroeid tot volwaardige pubers.
Zo blij dat ik hiervan af ben:
- Middagdutjes
Hoezo middagdutjes. Niet mijn kinderen. Die waren altijd wakker. Altijd. Ik heb zelden naar een lief slapend kuikentje gekeken. Niet om drie uur ’s middags, niet om drie uur ’s nachts. - Uitklapbedjes-gedoe
Als we met baby en al naar feestjes en partijen gingen, reisde het uitklapbedje geduldig met ons mee. Maar voordat we dat ingewikkelde pokkeding hadden uitgeklapt en opgezet, was menig feest allang voorbij. - Gegil vanuit de kinderwagen
Waarom ze gilden? Tot de dag van vandaag heb ik geen idee. Mijn zoons krijsten er in de kinderwagen altijd lustig op los. Gewoon, omdat het kon. Zoiets. - Tandjes 1
Onze boys kregen extreem laat tanden. En dan moest ik van andere moeders horen: ‘Huh, dat is echt niet goed hoor, nog steeds geen tandjes.’ - Tanden 2
Krakkemikkige nachten als er weer eentje doorkwam – alle homeopathische, linksgedraaide chamodent en dentinox ten spijt. - Autostoeltjes-gedoe
In het begin is de Maxi-Cosi te groot, later wordt-ie veel te snel te klein en dan lees je ook nog enge dingen over schadelijke chemicaliën in de stof en zo. - Eten
Onmogelijke, pijnlijke borstvoeding. De overstap naar flesvoeding. Het oeverloze gegil om meer. Het halsstarrig weigeren van fruit- en groentehapjes. - Vakanties
Had je eindelijk je hele hebben en houwen uitgestald op het loeihete Italiaanse strand, wilde je kind ineens slapen (maar niet gezellig onder een parasolletje) of weigerde het luid gillend de zwembandjes. - Vriendinnenbezoek
Zegt je peuter ineens: ‘Mama, zij dik hè?’ Of: ‘Ikke andere kindje klap geven. Zo.’ - Iemand telefonisch interviewen met kind in de buurt
Ben je middenin een ingewikkeld gesprek, tettert een kind: ‘Mamaaaaaaah, ik moet poepen!!’ Halve interview missen. Kind half uur volstoppen met koekjes om het de mond te snoeren. - Juffen
‘Jouw zoon kan niet huppelen. En ook niet knutselen. En niet binnen de lijntjes kleuren. En niet …’
Mijn kinderen huppelen nog steeds niet naar school en kleuren nog altijd buiten de lijntjes, maar gaan alleen naar de wc, slaan bij mijn weten geen andere kindjes, blijven lekker in hun kamer als ik op het strand lig, eten eindelijk groente (maar nog steeds geen fruit), klikken zelf hun autogordel dicht, hebben vele tanden en slapen hele weekenden uit. Kortom: ik tel mijn zegeningen.
Lees ook: 59 dingen die Els denkt als ze een baby ziet
