De film Peacock is een Oostenrijkse satire onder regie van Bernard Wenger.
Hoofdpersoon in deze film is Matthias, een goed uitziende dertiger, die in zijn bedrijf
My Companion zichzelf verhuurt als ideale metgezel voor allerlei (aan)gelegenheden.
Daarbij kan je je van alles voorstellen uitgezonderd aanvragen op gebied van
sexualiteit. Matthias kan zich voordoen als een fantastische culturele vriend, de
ideale zoon of een sparringpartner voor een vrouw, die zo graag een ruzie met haar
partner wil oefenen. Matthias speelt moeiteloos elke rol , maar verliest zijn eigen
identiteit hierdoor.
Thuis bij zijn vriendin Sophia blijft hij in zijn rol spelen van ideale man en dat maakt
haar gek. Zelfs wanneer zij opeens een belachelijke grote hond koopt, zegt hij
zonder emotie alleen: joh heb je een hond in huis genomen? Het volgende shot is,
dat je haar met een grote koffer en die reuze hond het huis ziet verlaten.
Overigens verwijst De filmtitel Peacock symbolisch naar het thema van de film: het
tonen van Matthias geconstrueerde onkreukbare buitenkant vergelijkbaar met een
pronkende pauw, die een perfecte indruk probeert te maken met haar kleurrijke
veren.
Door Matthias telkens nieuwe, kunstmatige rollen te laten aannemen, wordt op
humoristische maar scherpe manier kritiek geleverd op maatschappelijke normen en
de oppervlakkigheid van sociale interacties. Satire maakt het mogelijk om serieuze
thema’s- zoals identiteitsverlies en sociale hypocrisie- bespreekbaar te maken
zonder de zwaarte te verliezen, waardoor ik werd gedwongen om erover na te
denken, terwijl ik het ook heel geestig vond.
Deze film is humoristisch en prikkelend en geeft je veel inspiratie om een analyse te
maken over een belachelijke maakbare wereld, waarin jij zelf bepaalt hoe het verder
gaat. Kortom: dream on!
3 sterren
TEKST DOOR: KATHLEEN WARNERS
