Viola (53) heeft spijt als de grijze haren op haar hoofd dat ze haar zoon en dochter niet wat strakker heeft opgevoed. Ze zijn beleefd hoor, en doen het oké op school, maar helpen in huis, ho maar. Wát een gemiste kans…
‘Als ik nu toch kleine guppies op de wereld zou zetten, dan wist ik het wel. Ik stouwde ze allereerst vanaf dag 1 een superstrak RRR-Ritme van Rust-Reinheid-Regelmaat. Niks bij elk murmeltje och-arm-kereltje–kom-maar-
Zijn ze 4, dan gaan ze naar school en dan kunnen ze dus ‘taakjes’ doen. Op school, en dus ook thuis. De kinderarbeid kan weer in ere worden hersteld. En, vinden kinderen het bovendien niet fantastisch om te ‘helpen’? Nou dan. Hop, laat die kleine knuistjes lekker met een stofzuigerslang in de weer, of manoeuvreer ze voorzichtig met de ontbijtbordjes richting afwasmachine. Why not. En niet zeuren als er een Ming-vaasje of suikerpotje van oma kapot knalt, dit is een waardevolle investering in jouw toekomst.
Ik vond die lijstjes met ‘Dit kan uw kind met [leeftijd] al!’ altijd belachelijk. Want ieder heeft z’n eigen tempo, vond ik lekker antroposofisch. Bekeek ik wel zo’n overzicht, dan bleek steevast dat mijn kinderen enorm achterliepen, dus die lijstjes wierp ik ver van me. Ik bespaarde mezelf de stress en hen de moeite om ze ‘uit te dagen’ om ‘zelfstandig te worden’.
Bovendien was ik gewoon te moe en te gemakzuchtig om daarin te investeren; het ging gewoon stukken efficiënter als ik zelf snel-snel de groente sneed, de tafel dekte, en de rommel opruimde. Bovendien waren mijn dotjes hartstikke moe van school of BSO, dus om die arme drommeltjes ook nog eens thuis uit te buiten, dat ging mij echt te ver. Hoe dom! Want nu besef ik dat die ‘Dit kan uw kind al-lijstjes’ eigenlijk als checklist bedoeld waren. Ze hadden ze anders moeten noemen, bijvoorbeeld: het ‘Zorg wel dat ze dit alsjeblieft kunnen, anders leren ze het nooit meer en blijf jij het je leven lang doen-lijstje!’
En ja, nu ben ik gezegend/behept (’t is hoe je ‘t bekijkt) met twee luie exemplaren van 14 en 16 die werkelijk helemaal niets doen in huis. Zodra ik dreig: ‘Óf je doet nu wat ik je vraag, óf we gaan schema’s maken’ dan doen ze twee dagen wat klusjes. En dat beperkt zich dan tot de tafel dekken of de vuilcontainers aan de weg zetten. Hoe moeilijk kan het zijn.
Hoe vaak denk ik niet: stél dat ze vanaf hun vierde jaar hun taakjes hadden gehad, dan was het nu normaal geweest dat zij het hele huishouden bestierden. Nouja, dat zou inderdaad de meest optimistische variant zijn. Maar wel was het normáál geweest. En zoon- en dochterlief hadden een bewustzijn gehad van het belang van hun actieve bijdrage in huis.
Dus nu heb ik spijt. Denk hier vooral even aan als je nog kleine kotertjes thuis hebt. Wil je voorkomen dat elke vraag eerst wordt beantwoord met een ‘Nou eh, wacht even!’, ‘moet dat echt nú?’, drie keer zuchten of ‘kan [naam broer/zus] dat niet eens een keer doen?’, maak dan zodra de drie R’en uit de maand/jaar/eeuw zijn, überstrakke schema’s. Je zult jezelf (en mij natuurlijk!) superdankbaar zijn als je elke avond – met het gezellige gerommel van de kids in de keuken op de achtergrond – met de pootjes omhoog aan een wijntje lurkend op de bank ligt! Graag gedaan.’
Lees ook: Alcoholvrij opvoeden? Hoe doe je dat in vredesnaam?
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
 heeft opvoed-spijt: spijt als de grijze haren op haar hoofd dat ze haar zoon en dochter niet wat strakker heeft opgevoed.){kind=link}