Beste Sylvie (of moet ik lieve Sylvie zeggen?),
Geen idee, al heb ik wel het idee dat er behoedzaam met je omgegaan moet worden. Ik heb meerdere malen gelezen dat je bij het minste of geringste dreigt je ‘team van advocaten’ op iemand af te sturen. Jeetje dacht ik dan, is eentje niet genoeg? Misschien is dat wel Duits, dat kan ook. Hop, we schroeven er meteen een kernkopje op.
Maar Sylvie, wat is er toch met je aan de hand? Komt het omdat je na Rafael geen geluk hebt gehad in de liefde? Er passeerden met enige regelmaat wat heren de revue, en iedere keer weer dacht je de ware gevonden te hebben. Dan poseerde je steevast perfect gestyled in een bikini van merk huppetee en met een zonnebril van merk hopseflops, innig omstrengeld met de nieuwe liefde in een zonovergoten turquoise zee. Een paar weken later lag het liefdesgeluk wederom in scherven.
Nu heb je weer een leuke mijnheer, een of andere rijke, hippe kunstenaar en ja, vul maar in die bingokaart: Sylvie, bikini, zonnebril, man, zon, omhelzing, turquoise zee. Syl, ik hoop oprecht dat deze wel blijft en vooral lief, leuk en trouw is, al houd ik mijn hart vast. En ja, de man is dik miljonair en natuurlijk kun je blind invullen wat de commentaren onder zo’n showbizznieuwtje zijn. Hoerrrrr! Goddigggerrr! Slechte moederrrr! Of woorden van gelijke strekking. Niet te geloven. Ik denk dat die zoon van jou een hele lieve, leuke, betrokken moeder heeft, die toevallig gezegend is met het talent om ook te kunnen genieten in de tijd dat hij bij zijn vader is. Simple comme bonjours!
Maar Sylvie, het gaat ergens anders om. Je bent in Duitsland op eigen kracht dik miljonair geworden, waarvoor niets dan respect . Nu dat lucratieve contract bij de Duitse RTL niet is verlengd, ben je overgestapt op vloggen. Met andere woorden: je bent nu een levende reclamezuil. Het ene na het andere filmpje waarin je iets aanprijst verschijnt op internet waaronder je veelbesproken ‘influence’-vakantie op de Malediven in een – ik wist niet eens dat het bestond – 6-sterren resort met butler.
Ongelooflijk hard werken, verzuchtte je, de hele tijd fotootjes nemen en filmpjes maken. Ja joh, deine Sorgen möchte ich haben! Het resultaat: jij constant in bevallige houding poserend met dat afgetrainde lijf en altijd beeldig, want je hofhouding met PA & kapper/visagist/stylist was ook mee. Maar iedere leut of spontaniteit ontbrak zoals gewoonlijk. Het is allemaal zo bedacht. Geposeerd. Bijna onwerkelijk. Terug in Duitsland trakteerde je je volgers op een verslag van je ‘morning routine,’ waaraan behalve een halve liter ondrinkbaar selderijsap achtereenvolgens een – gesponsord – collageen drankje, een huidroller van rozenkwarts en een huidverzorgingslijn te pas kwamen. Alles weer beeldig, alles weer perfect. Ik heb het filmpje met open mond bekeken en dacht toen: Nu is het genoeg.
GROUND CONTROL TO SYLVIE MEIS!!!
Syl, meid, wie ben jij eigenlijk? Ik heb zo langzamerhand het gevoel met een buitenaards wezen van doen te hebben. Een vleesgeworden imago. Waarom durf je nooit te laten zien wie er onder dat perfect glanzende pantser schuil gaat? Daar moet toch gewoon een leuk, intelligent mens zitten? Een mens dat ook weleens geplaagd wordt door verdrietjes, twijfels en zorgen? Of heb je die muur opgetrokken juist omdat je leven alles behalve perfect is verlopen? Overdreven perfectie is immers vaak een teken van onzekerheid.
Zo was daar je veelbesproken scheiding, je bent verraden door vriendinnen, door de mannen die je lief had, en door je lichaam toen je borstkanker kreeg. Dat RTL niet verder met je wil zal ook een grote teleurstelling zijn geweest. Geef gewoon eens toe dat je ook wel eens jankend in je kussen hebt liggen bijten. Dat de commentaren op internet je pijn doen. Dat je de scheiding van Rafael als een nederlaag ervoer. Dat je soms bang bent dat je weer ziek wordt. Of geen leuke man meer vindt. Dat je Sabia eeuwige witte vloed hebt toegewenst en die rot Fransoos die beweerde dat je een leeg vat bent dat niet kan koken chronische testikelschurft.
En dat je hoopt, in godsnaam, dat deze nieuwe liefde wel deugt omdat je moe bent van het zoeken naar de ware. Omdat je er onzeker en moedeloos van wordt, omdat je vindt dat je liefde verdient en merkt dat het verdomd vermoeiend is om altijd maar sterk te moeten zijn. Kom op Sylvie, jij weet als geen ander dat het leven geen 6-sterren resort is met butler en glaasjes champagne. Kom een beetje meer terug op aarde, wat minder verkrampt en met wat meer openheid en zelfspot. Alsjeblieft?
Lees ook: Waarom ik niet tegen Sylvie Meis kan
Beeld: screenshot vlog
