Lieve mensen, onze geweldige Els Rozenbroek is er niet meer. Ze is dinsdag in het hospice ingeslapen in het bijzijn van familie en vrienden. Ze werd 65 jaar.
Samen met Els zijn wij, Femke Sterken en Barbara van Erp, Saar Magazine begonnen. Omdat we vonden dat er een plek moest zijn waar 50+ vrouwen wél leuk zijn. Waar ze nog niet dromen van een nieuwe caravan. Waar ze niet synoniem zijn met urineverlies, de wekelijkse bingo avond, en boze vrouwen in virals op tiktok. Dagen, avonden, nachten, konden we met elkaar praten over onze vriendinnen. Over onszelf. Over alle interessante dingen die we meemaakten en hoorden over anderen. Het was meer dan roddelen, het was het opzuigen en delen van de levens van onze leeftijdsgenoten. Steeds weer een bevestiging dat je ook na je 50e exotische avonturen kan meemaken, spannende dates, gruwelijke relatiecrisissen, achterlijk verwende puberkinderen.
Els zat vol met dit soort verhalen die pas echt heerlijk smullen werden als ze haar Els-sausje er overheen had gedaan. Vlijmscherp.
We konden geen genoeg van elkaar krijgen. Dus toen ze vier maanden geleden hoorde dat ze doodging, vroegen we: wat wil je nog? Ze wilde naar de zon (we gingen naar Spanje) en ze wilde een podcast. Dus kochten we drie microfoons, een SD-kaart en een mengpaneeltje en sleepten die mee naar onbekend terrein. En zo werden we kind aan huis in een hospice. Dat Els op stelten zette met uit de hand gelopen borrels en nachtelijke whisky avonturen. De Saarpodcast werd een superhit, ze gaf een groot interview in de Volkskrant, ze kreeg de Mercur D’Or bladenmakers oeuvreprijs. Maar langzaam doofde het vuur toch.
Lieve Els, we hopen dat je lekker aan het dobberen bent, zoals je de dood zelf zo mooi beschreef. En dat je die lul van een Petrus even goed de les gelezen hebt aan de hemelpoort.
Liefs van je mongooltjes, Barbara, Femke, Maike en Miriam & alle andere Saartjes
| Klik hier voor de Saarpodcast |
