I’m Still Here is een aangrijpend drama van regisseur Walter Salles, gebaseerd op de memoires van Marcelo Rubens Paiva. De film vertelt het waargebeurde verhaal van Eunice Paiva en haar strijd tegen het corrupte militaire regime in Brazilië in de jaren zeventig.
De film volgt Eunice Paiva, een huisvrouw, die haar leven drastisch ziet veranderen wanneer haar leuke man en geweldig lieve vader van hun vijf kinderen Rubens, op een dag zonder enige aanklacht door het regime wordt opgepakt en spoorloos verdwijnt.
Kort daarna wordt ook Eunice en haar oudste dochter gearresteerd en twaalf dagen eindeloos onder druk gezet om haar vrienden en familieleden te verraden. Bij thuiskomst probeert Eunice zo goed en zo kwaad mogelijk haar normale leven met de kinderen weer op te pakken, maar ze komt met geen mogelijkheid iets meer over haar man Rubens te weten.
Dan neemt de film een sprong van zesentwintig jaar en zien we dat Eunice en de kinderen zijn verhuisd en dat zij een studie rechten heeft afgerond en advocaat is geworden gespecialiseerd in mensenrechten. Ze werkt voor de VN en blijft onvermoeibaar de militaire dictatuur in Brazilië aanklagen voor de verdwijningen van honderden mannen.
Ik vind I’m Still Here een aangrijpende film, omdat het je een inzicht geeft van de krankzinnigheid, het mensonterende, dat je zomaar ineens kon worden opgepakt en zonder enige vorm van aanklacht of rechtspraak kon verdwijnen.
Eunice, een rol van Fernanda Torres, is terecht beloond met een Golden Globe voor haar rol, waarin zij haar verlies, haar tomeloze veerkracht en de zoektocht naar gerechtigheid op een grootse manier heeft vormgegeven.
I’m Still Here is een ontroerend meesterwerk, dat zowel historisch relevant als emotioneel meeslepend is. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik bij de aftiteling de foto’s zag van het grote, leuke gezin, dat dit drama in werkelijkheid heeft moeten beleven.
TEKST KATHLEEN WARNERS
