Anne-Marie is ingepland bij de huisarts-in-opleiding. Eigenlijk wil ze zeggen: laat die meid lekker op een pop oefenen of zo, maar dat durft ze niet. ‘Ik kan moeilijk zeggen dat ik gehecht ben aan mijn eigen dokter. Het is tenslotte niet mijn verkering.’
Gelukkig beland ik bij een leuke vrouw met wie ik meteen een klik voel. “Heb je er bezwaar tegen als ik dit consult opneem met de camera? Dan kunnen we het evalueren tijdens mijn opleidingsdag.” Ik vind het prima. Ze onderzoekt me grondig en zegt dat ik röntgenfoto’s moet laten maken. De verwijzing komt niet uit de printer, we moeten wachten op de assistente. Ik vraag hoe het haar bevalt als huisarts in opleiding.
“Tsja. Lastig. Mensen komen vaak met de kleinste dingen. Een verkoudheid of zo. Of ze willen niets aan hun klachten doen. Laatst kwam iemand voor de zoveelste keer langs omdat ze vreselijke maagpijn had. Bleek ze anderhalve fles wijn per dag achterover te tikken. Daar gaat ze echt niet mee stoppen, zei ze. En dan moet ik begrip tonen.”
Ze haalt nauwelijks adem tussen haar zinnen. “We moeten ook altijd de vraag achter de vraag achterhalen. En die is altijd hetzelfde: dokter, heb ik kanker? Iedereen is bang voor kanker. En weet je wat het ergste is? Soms is het ook nog kanker.”
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Ze vertelt over een patiënt die klaagde over vermoeidheid. Ze had hem aangeraden vakantie te nemen. “Twee weken later kon ik hem opzoeken in het ziekenhuis. Helemaal onder de Hodgkin en nog een paar weken te leven.” Ze schiet vol.
Ik wil een arm om haar heenslaan en een kopje thee voor haar zetten. “Praat je hierover? Herkennen je medestudenten dat?” Ze zucht. “Joh, die hebben het vak al helemaal in de vingers. Laatst vertelde er een dat hij zo van hypochonders houdt – z0 leuk om te bereiken dat iemand nog maar één keer in de week komt. Die jongen wordt vast een goede huisarts. Ik niet.”
De assistente komt binnen met de verwijzing. Ik sta op. “Vergeet je straks niet de video-opname te wissen?” fluister ik. Ze knikt. “Beterschap. En bel volgende week voor de uitslag. Dan kijken we verder.”
Ik ben benieuwd of ze er de volgende keer nog is.
Lees ook: 28 warrige gedachten in de wachtkamer van de huisarts
