Noor wil een relaxte Kerst en pakt het dit jaar daarom compleet anders aan. ‘Wil iemand ruziemaken, zuipen, bowlen: ga je gang. Ik zit op de bank en kijk Annie op tv.’
Dit wil ik dus nooit meer meemaken:
- Non-stop kerstliedjes aanhoren
Nog een keer All I want for Christmas en ik ga gillend de boom in. - Cadeautjes kopen voor mensen die alles al hebben
Idioot veel werk en ik ga er ook nog eens failliet aan. - Een echt kerstdiner bereiden
Minimaal een voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Voor twaalf personen. - Het huis decoreren
Wat betekent dat ik de boom van zolder sjouw, plus drie dozen versiering en een stalletje. En na nieuwjaar moet alles weer terug en de kunstsneeuw van de ramen geschraapt. - Teveel wijn drinken om Kerst te overleven
Van wijn raak ik aangeschoten. En dan zeg ik domme dingen. Niet goed voor het kerstgevoel. - Doen alsof het vrede op aarde is
Twee jaar geleden wilde mijn dochter al na tien minuten naar huis omdat ze het had gehad met haar eigenwijze broer. Vorig jaar hadden we zes dagen nodig om alle ruzies weer bij te leggen. - De hele dag thuiszitten
Met zijn allen. Er mag hooguit een wandeling worden gemaakt. Goddank is er tv. Sissi. The Sound of Music. Annie. - Spelletjes doen omdat de heren des huizes chagrijnig worden van Sissi, The Sound of Music en Annie
En ik haat spelletjes. Een simpel Mens Erger Je Niet kan ik net aan, Kolonisten van Catan vind ik gekmakend ingewikkeld en tijdrovend. - Tot vier uur ’s nachts Kolonisten van Catan spelen
Terwijl ik derde kerstdag weer moet werken. - In september al beslissen of we Kerst 24, 25 of 26 december vieren
Want schoonfamilies hebben ook plannen. Heb je eindelijk een datum, zijn de kinderen vergeten rekening te houden met hun vader die net die dag Kerst met ze wil vieren. Heb je ook nog eens gescheiden schoonouders, dan wordt het helemaal een onoplosbare puzzel. - Meteen na Kerst naar de winkel rennen voor champagne, oliebollen en vuurwerk
Terwijl ik een bloedhekel heb aan oliebollen en vuurwerk. - Naar een feest op oudejaarsavond
Tot zes uur ’s ochtends.
Maar dit jaar doe ik het anders. Kinderen en aanhang zijn welkom wanneer ze maar willen. Willen ze niet, ook goed. We eten broodjes en chocoladekransjes. Wil ik stofzuigen, dan stofzuigt ik (niet dat de kans groot is). Wil iemand werken, zuipen, bowlen: ga je gang. Dit wordt de Kerst van vrijheid, blijheid. Geen gestress, heerlijk relaxt. Eindigt het in slaande ruzie: ik kijk Annie en bemoei me nergens mee. Ik ga om elf uur naar bed. Desnoods alleen. En met oud en nieuw blijven Pieter en ik thuis. Voor de beestjes zorgen, tv kijken, chips eten. Alleen de champagne: die houden we erin.
Lees ook: De familiekerstkaart (gaap), maar maar dan goed (wauw!)
