We denken dat we sterk in de schoenen staan, maar ondertussen bezwijken we maar al te vaak onder de groepsdruk. Margriet weet er alles van.
Het begint al met zo’n simpel appje aan het begin van het hockeyseizoen: of we dit jaar voor het nieuwe hockeyteam kekke neonroze hoodies zullen bestellen? En dat de offerte alvast is opgevraagd. En – doe eens gek – we laten ze gezellig met naam bedrukken! Kost maar € 20 extra. Heel leuk en apart. Not.
Er volgt een appstilte, waarin je alle ouders hoort denken: Neeee, niet weer een trui! En zéker niet in neonroze. Maar niemand die zegt: ‘Floortje stíkt in de truien, kshht ga weg met je hoodie.’ Nee hoor, na de stilte volgt de storm aan reacties. Moeder A: ‘Wat een origineel idee, wij doen mee!’ Moeder B: ‘Goed plan, en prima voor de teamspirit!’ Alleen Moeder Z doet een voorzichtige poging: ‘Merel heeft eigenlijk nog een ongedragen trui met naam van vorig jaar liggen. Maar als iedereen meedoet…’ Het resultaat: dankzij de groepsdruk sjokt het team een jaar rond in neonroze hoodies. Mét naam.
En dan heb je vriendengroepen waarin ook niemand ‘flauw’ wil doen. Zo besloot een vriendin – altijd gangmaker op feestjes en partijen – rigoureus te minderen met alcohol en snacks. Tijdens een lang weekend Italië jubelden we eest hoe knap dat was. En vervolgens gingen we los: Joh, hoe vaak ben je nou in Toscane! Hier, neem gezellig een prosecco. En wat parmaham. Veel minder vet dan gorgonzola. Ben je toch nog goed bezig. Na twee keer afslaan bezweek ze voor de verleidingen.
En hoe sterk staan we in de schoenen als een kind zegt: ‘Ik ben echt de enige die om half een thuis moet zijn.’ En een vriendin hem bijvalt: ‘Ah joh, laat dat joch lekker gaan. Dit feest is een keer per jaar. Ben je vergeten dat je zelf ook jong bent geweest?’ In een nanoseconde laat je je ompraten, want ach, om half twee kan hij met de hele groep naar huis fietsen, wel zo veilig ook. Voor de zoveelste keer hop je over je eigen grenzen.
‘Maak je eigen keuzes’, adviseren we onze pubers. Misschien moeten we eerst zelf een paar weken mediteren op het mantra: voortaan doe ik wat ik zelf wil.
Lees ook: Twee kinderen later ben ik bang voor alles
