‘Natuurlijk ben je in de overgang,’ zegt de huisarts. Ze kijkt me licht spottend aan. ‘Bouwjaar 1969. Wat denk je zelf?’
Ik schuif ongemakkelijk op mijn stoel. Wat nu? Want ja, hè hè, ik weet het wel, maar ik kwam hier met een klacht. Of eigenlijk twee. Ik heb overal pijntjes en mijn hoofd slaat soms zo op hol. En dat roept iedereen: ADHD en de overgang! Dat is opeens een hot topic. Ik heb in mijn hoofd dat ik dan gewoon even hormonen krijg en die overgang weg is, maar zo werkt het natuurlijk niet.
Want om te beginnen heb ik dus helemaal geen ADHD. Ik heb gewoon een heel onrustig hoofd en misschien, heel misschien is dat erger geworden door de overgang. Daarom zit ik hier. En voor die pijntjes. ‘Zijn ze zo erg dat het echt pijn doet? Wil je pijnstillers?’ vraagt ze ook. Nee, dat nou ook weer niet. Ik ben gewoon stijf en ‘s morgens moet het even op gang komen. ‘Ik kan je hormonen geven, als jij dat wil, geen probleem. Maar je klinkt een beetje alsof het wel meevalt,’ zegt ze.
Ze heeft gelijk. Ik weet niet goed wat ik kom halen. Tot nu toe ga ik redelijk zonder kleerscheuren die overgang door. En toch zou ik me beter willen voelen.
Dat bezoek is nu een jaar geleden. Sindsdien ben ik op zoek gegaan naar wat ik zelf kan doen om me beter te voelen. Het lag allemaal erg voor de hand. Sporten deed ik niet regelmatig, borrelen dan weer wel. Gezond eten, daar hou ik gelukkig erg van, maar het schoot er door de drukte veel te vaak bij in. Dan zat ik weer op de fiets boterhammen met kaas te eten in plaats van mindfull te kauwen op mijn salade. En jongens, vanavond bestellen we pizza.
Ik ben er sindsdien veel meer op gaan letten. Gewrichtspijntjes, stress en somberheid zijn allemaal tot op zekere hoogte te herleiden naar slechte voeding en te weinig bewegen. Als je jong bent, kom je ermee weg, maar op een dag moet je het toch gaan facen: gooi ik het roer om, of ga ik ongezond oud worden?
En nu is het genoeg, dacht ik opeens. Ik verdiepte me in ontstekingen (pijntjes) die je kan voorkomen door plantaardig te eten en minder suiker (wijn). Het microbioom in je darmen is daar ook bij gebaat, die zorgt voor je geestelijke gezondheid. Met minder vaak eten (intermittent fasten) geef je je lichaam de kans zich weer te repareren. Elke ochtend doe ik nu op de lege maag iets aan bewegen: stevig wandelen, touwtje springen, stretchen. Overdag niet te lang zitten. Rond borreltijd probeer ik met een vriendin nieuwe yogalesjes uit. Bijna elke avond maak ik een berg groente, de volgende dag lunch ik met de kliekjes. Voor mijn werk vast de boodschappen doen. Niet meer thuis drinken. Je drinkafspraken zorgvuldig kiezen. Het gaat regelmatig mis, want diep in mij zit nog steeds die borrelende gezelligerd, maar ik ben zo blij dat ik in ieder geval begonnen ben. Ik voel me veel beter, lichter, jonger en vrolijker. Nu nog even die terrasjeszomer overleven.
PS: doe je mee? Saar organiseert een 7-daagse retreat, dan gaan we met z’n allen een week mega-gezond en gezellig doen, gebaseerd op waar Barbara allemaal is achter gekomen tijdens haar zoektocht om fitter en blijer de overgang door te gaan.