The Life of Chuck is een ontroerende film, die het leven van Charles ‘Chuck’ Krantz op een zeer bijzondere manier in beeld brengt. Gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal van Stephen King, vertelt regisseur Mike Flanagan het verhaal in drie hoofdstukken, maar dan in omgekeerde volgorde. De film begint met het einde van ons bestaan op deze wereld, waarbij mysterieuze advertenties Chuck bedanken voor 39 jaar trouwe dienst. Wie deze Chuck is, wordt pas duidelijk in de laatste twee hoofdstukken, waarin we een hele jonge Chuck leren kennen en die we volwassen zien worden.
Ik vind deze film intens bijzonder! En dat terwijl de film balanceert tussen science fiction, horror en mystiek, genres die ik liever niet zie of recenseer. Maar The Life of Chuck is geen standaard sci-fi, het is meer een introspectief en filosofisch drama over leven, verlies en de onzichtbare impact die één persoon kan hebben. Het is een film die aanzet tot nadenken en die je emotioneel enorm raakt. Ik maak dus graag een uitzondering voor The life of Chuck waarin ik de virtuoze dansscene in het tweede hoofdstuk visueel en muzikaal echt briljant vind en een hoogtepunt van de film!
Kortom, The Life of Chuck is een gelaagde en bijzondere, sfeervolle en ontroerende film, die de waarde van het leven viert en mij meenam op een onvergetelijke trip door tijd, herinnering en betekenis. Hoofdstuk 1, waar we te maken krijgen met het einde van onze wereld, is akelig actueel wat betreft alle (natuur)rampen, die ons nog mogelijkerwijs nog te wachten staan. Bijzondere film!
Vanaf 5 juni in de bioscoop
TEKST: KATHLEEN WARNERS
