Els dacht dat ze het perfecte huwelijk had. Tot ze op een dag ontdekte dat hij er een geheim leven op nahield. En dat was het einde van acht gelukkige jaren.
En wat doe je dan? Dan jank je de tranen uit je kop, zet het op een zuipen/tieren/snotteren en troost je jezelf door schaamteloos aan het shoppen te slaan.
- Neem alles mee wat we samen hebben gekocht, zei ik tegen J. Een verzoek waaraan hij maar al te graag gehoor gaf. Onze complete inboedel verdween in een verhuiswagen en ik bleef achter met 1 eettafel, 2 tuinstoelen en 1 stofzuiger.
- En de tv goddank. Netflix en pathe.nl zijn levensreddend als je dreigt te sterven van verdriet.
- Omdat het niet lekker slaapt op een houten vloer, holde ik naar een beddenwinkel en kocht het fijnste bed van de hele wereld. Een tikkie Japans: zo’n laag houten frame met de perfecte matras erop. Plus donzige kussens. En spiksplinternieuw dekbedovertrekken van superzachte katoen.
- Omdat het me allemaal niets meer kon schelen, nam ik een flink deel van mijn spaargeld op (fuck mijn pensioen) en kocht een auto. Eentje met lederen bekleding omdat je dan zo makkelijk de modder en haren kunt verwijderen die de hond achterlaat op de achterbank. En volautomatische airco tegen de opvliegers die me meer dan ooit teisteren. En autonome noordremassistentie. Hoef ik niet te vrezen dat ik door tranen verblind op een voorganger knal.
- Doe ook maar een achteruitrijcamera, zei ik tegen de garagemeneer. Want heel gek: inparkeren gaat toch ietsje minder soepel als je een zenuwinzinking hebt.
- Ook gekocht: een verrukkelijke enorme bank waarop ik languit kan liggen en dan is er ook nog genoeg ruimte voor Willem, mijn lieve hond die mijn verkilde hart en voeten verwarmt.
- Plus een wollen vloerkleed waarin mijn voeten behaaglijk wegzonken.
- Een warm dekentje waarin ik mij wikkelde als ik na thuiskomst wegzonk in die verrukkelijke enorme bank.
- Bedsokken, want allemachtig wat is het koud in bed zonder dat mannenlijf waar ik altijd zo fijn tegenaan kroop.
- Een waterdichte winterjas omdat ik nu degene was die de hond uitlaat als het stormt en waait en regent en hagelt en sneeuwt.
- En toen was ik blut. Ik lag op die verrukkelijke enorme bank onder mijn warme plaid en huilde mijn laatste tranen en zuchtte heel diep en dacht: ook dit overleef je, Els.
Lees ook: Els ruimt haar klerenkast op en ontdekt dat ze een saaie doos is
