Nieuw op Saar: Wat moet ik doen? Hierin leggen Saar-vrouwen jullie een vraagstuk voor. De leukste antwoorden bundelen we in een artikel. Deze week doet Irene (58) de aftrap.
Ik heb een hele lieve man. Hij is goed voor de kinderen, doet geen vlieg kwaad en is altijd lief en aardig tegen mij. Maar hij is zo saai, zo passief, zo afwachtend altijd. Als ik iets wil is het altijd eerst nee, allemaal beren op de weg, maar als ik het echt wil dan gebeurt het toch, zo lief is hij dan ook wel weer. Tot nu toe heb ik het er altijd wel mee gedaan, maar nu zijn de kinderen groot en komt steeds meer aan het licht hoe saai en passief hij is. Het huis was altijd vol met pannenkoeken bakken, luidruchtige tieners, en nu zijn we samen en denk ik: pffff.
Hij is heel slim, maar heeft een heel suffe baan die veel verdient, maar die ook onzeker is, Er zijn reorganisaties en tot nu toe weet hij de dans te ontspringen, maar hij doet niks, terwijl hij weet dat hij in reservetijd leeft daar. Ik zou graag hebben dat hij iets nieuws gaat zoeken, een leuke baan waar hij van opknapt, maar hij wil niet, en dan ik ben ook boos dat hij zo laconiek met ons inkomen omgaat. Als zijn werk wegvalt wordt het heel moeilijk om vanuit die positie iets nieuws te zoeken.
Scheiden is vreselijk, dus dat wil ik ook niet, maar ik zie een heel saai leven voor me met een man die straks geen werk heeft en waar ik dan ook nog de centen voor moet gaan verdienen en waar geen lol mee te beleven valt.
Wat moet ik doen?
(Heb je tips of advies voor Irene, laat het weten via onze Facebook).
