Margriet houdt wel van een feestje. Ook als het stukken uit haar geheugen wegslaat door de hoge alcoholconsumptie. Maar minderen, dat ziet ze voorlopig nog niet zitten.
‘Het was zó hart-stikke leuk gisteren!’ gil ik door de telefoon.
Geen reactie.
‘Echt Willemijn, waar was je?! Je had erbij moeten zijn!’
Stilte.
‘Wil! Willie, zeg eens iets.’
‘Nou, liefie,’ klinkt de stem van mijn vriendin Willemijn verdacht, verdácht rustig.
‘Liefie, ik wás erbij. Je hebt de halve avond met me gedanst. En steeds weer geroepen dat ik echt je áller-állerbeste vriendin was. Om 1 uur vond je me iets minder leuk toen ik zei dat je beter even aan de Spa kon gaan…’
Oeps. Oké. Sorry.
Dit ‘Hartstikke Leuke Feest’ – waar ik bij nader inzien dus een flard of wat van mis – is inmiddels jaren geleden. En het was qua promillage foute boel. Net zoals vaker bij alle Hartstikke Leuke Feesten die ik nog steeds vrolijk afstruin, maar waarvan ik soms wederom stukjes film mis. Maar hé, laten we wel zijn: iedereen vergeet weleens iets op onze leeftijd. En wordt er niet al sinds jaar en dag over de voordelen van alcohol geschreven? Die heb ik in m’n oren geknoopt. De ellende vanwege alcoholgebrék kun je maar beter voor zijn, toch?
Vorig jaar woonde ik op de middelbare school van onze kinderen een presentatie bij van kinderarts Nico van der Lely, alias ‘Dokter Alcohol’. Over coma-zuipende en zich dood drinkende kinderen. Over de kosten van alcoholdrama’s voor de samenleving. En, over de voorbeeldfunctie van ouders. Oeps…
Toen besloot ik dat het geen kwaad kon om even dat boek te pakken dat al jaren (niet bepaald) lag te lonken vanaf mijn nachtka… eh, vanuit de kelder onderin een doos: ‘Nou, nog eentje dan – en 27 andere manieren om met alcohol om te gaan’. Gewoon even een hoofdstukje inzien ter oriëntatie. Auw… Maar nog niet pijnlijk genoeg om substantieel te minderen. Laat staan te stoppen.
In de krant las ik bovendien dat drinken het nieuwe roken is. Oftewel: we ‘moeten’ er ooit vanaf. Ook stond er dat 10 procent van de Nederlanders volgens de huidige richtlijnen overmatige drinker is. Moi…
Wat zwaarder geschut dan maar. Hopla, dat andere boek: ‘Stoppen met alcohol’ van Alan Carr (ja, die van het stoppen met roken, waar menig tabakstoko aan failliet is gegaan). Ook aangeschaft in een walm van post-promillagerige verstandsverbijstering. Opvallend: je mocht niet stoppen of minder gaan drinken terwijl je het boek las. Aan het eind zou je er ‘vanzelf’ mee ophouden.
Hoewel ik gaandeweg het boek steeds gemotiveerder werd om eens een feestje over te slaan of een glas af te slaan, heb ik het niet uitgelezen. Ik kwam halverwege. Zover ben ik nog niet, dacht ik lafjes. Dat ‘vanzelf stoppen’ heb ik dus nog niet durven ervaren.
De tweede helft van het boek lees ik als we weer naar buiten mogen. Na het eerstvolgende Hartstikke Leuke Feest. Of, misschien beter: ervoor?
LEES OOK: 10 x verrukkelijke wijn onder een tientje
