Hoe komt het toch dat het zo vaak misgaat met daten? Omdat we genoeg verhalen horen van vriendinnen, vroegen we het voor de verandering eens aan mannen. “Na drie afspraakjes wil ze al nieuwe sokken voor je kopen.” 

Op een feestje kom ik Frits tegen. We begroeten elkaar met een malle elleboogstoot – coronatijdperk – en ik vraag of zijn vriendin er ook is. Ik had haar een keer ontmoet en vond het een leuk mens. Jaar of vijftig, heel slank, leuke kleren, smoor op Frits. En hij op haar. Ik vond het mooi, die twee verliefde vijftigers. En reageerde verheugd toen Frits vertelde dat deze Caro weleens de ware kon zijn.

Ze wilde al samenwonen

“Nee”, antwoordt Frits. “Het is toch niets geworden.” We gaan op een bankje in de tuin zitten en hij vertelt zijn verhaal. Het had niet eens zo lang geduurd. Uiteindelijk slechts vier maanden. Caro had perfect geleken: zeer aantrekkelijk, uitstekende baan in het bedrijfsleven, slim en ook nog eens lief en grappig. Er was helaas een minpuntje: Caro had grote haast. Ze wilde haar huurappartement opzeggen en bij Frits intrekken. Liever vandaag dan morgen. “Zonde toch”, had ze gezegd, “dat ik zo’n hoge huur betaal terwijl jouw huis groot genoeg is voor ons tweeën?” Toen Frits voorzichtig opmerkte dat hij nog niet klaar was voor zo’n grote stap, had ze ongeduldig haar schouders opgehaald.  Lang verhaal kort: een paar weken later was het uit. Frits lacht: “Ik had het kunnen weten”, zegt hij, “toen we voor het eerst met elkaar naar bed waren geweest, ging ze na het ontbijt mijn brandschone keukenvloer dweilen. Op haar knieën.”

Vrouwtjesgedrag

Dat beeld van de carrièrevrouw die op haar knieën de keukenvloer boent, zal ik niet snel vergeten. Als we kranten en tijdschriften moeten geloven, is de Nederlandse vrouw reuze geëmancipeerd. In werkelijkheid valt dat nogal tegen. Caro en vele andere vijftigplus vrouwen veranderen binnen drie tellen van persoonlijkheid als ze een leuke man ontmoeten. Ze krijgen meteen visioenen van strandwandelingen en een Sylvie Meis-bruiloft. En die visioenen vertalen ze in vrouwtjesgedrag, zoals ik dat noem. Schone lakens op zijn bed gooien, zijn ijskast vullen met gezonde happen, sokken voor hem kopen, zijn keukenvloer dweilen.

Samen naar de IKEA

“En ze willen met je naar Ikea om je huis op te pimpen”, vult Joost aan. Joost is een buurman met wie ik af en toe een borrel drink. Hij laat me graag meekijken op zijn Tinder. En dan lachen we om de foto’s. De meesten zijn genomen in tropische oorden: vrouw in de branding, vrouw bij zonsondergang, vrouw bij infinitypool, vrouw die met haar handen een hartje vormt. Zoals mannen zich op datingsites het liefst met een indrukwekkende vis/auto/motor profileren, zo hebben vrouwen iets met blauwe luchten, palmbomen en hartjes.

Buurman Joost haat Ikea, maar wat hij nog meer haat zijn dames die na drie geslaagde dates met je naar Ikea willen. Dat soort wantrouwt hij diep. “Voor je het weet, nemen ze je hele leven over”, zegt hij. “Ze slepen je binnen de kortste keren mee naar de verjaardag van hun beste vriendin, willen dat je gaat sporten, en geven je een trui cadeau die je helemaal niet wil. Dan weet je dat de volgende stap niet lang op zich laat wachten: Funda afstruinen omdat er samengewoond moet worden.”

‘Een mercy fuck’

Buurman Joost kan uitermate vrolijk vertellen over zijn datingavonturen. Een vrolijkheid die dient als dekentje om de onderliggende treurnis te bedekken. Zo is er de vrouw die tijdens de rit van Nieuwegein naar zijn woonplaats twintig kilo zwaarder en tien jaar ouder was geworden dan haar profielfoto. De vrouw die zo sneu naar liefde snakte dat buurman Joost zijn hand over zijn hart haalde en met haar naar bed ging. Een mercy fuck noemde hij het later vol wroeging. De vrouw met snor, harige benen, vale gympen, lelijke bril en een beige jack die doodleuk meedeelde dat uiterlijk ‘er niet toe doet’ en dat een man ‘haar moet nemen zoals ze is’. De borderliner die hem na een mislukte date pathetisch stalkte op social media. De vrouw die behept is met een gruwelijk ochtendhumeur. En Katja, de vrouw die over zichzelf praatte in de derde persoon. Dus niet: ik kom zaterdag langs, maar: Katja komt zaterdag bij je langs. Toen ze voor het eerst seks hadden, kreunde ze: “O, Katja gaat komen.” Waarop buurman Joost dacht: maar Joost voorlopig niet.

Niet meer daten

Buurman Joost heeft zijn Tinderprofiel tijdelijk stilgezet. Hij wil niets liever dan een fijne relatie, maar vindt de zoektocht frustrerend. “Ik wil een volwassen vrouw die zichzelf serieus neemt. Die eerlijk naar zichzelf durft te kijken, kwetsbaar durft te zijn. Ze hoeft niet voor me te zorgen – ik heb geen moeder nodig en kan heel goed mijn eigen sokken en onderbroeken kopen. Het kan me niet schelen als ze niet moeders mooiste is, dat ben ik ook allang niet meer. Ik verlang simpelweg naar een echt mens. Een vrouw die geniet van een borrel en lekker eten. Een vrouw die niet krampachtig leeft op een dieet van sla en quinoa. Ik zal op een dag ongetwijfeld impotent worden, zij zal schaamlippen krijgen die over de vloer slepen. Ik wil dat we daarom kunnen lachen. Mild naar elkaar kijken. Op onze leeftijd kom je als vrouw niet meer weg met cute zijn en mooi en lief. Of met stoer en succesvol als je een man bent. Kom op, we zijn allemaal losers op z’n tijd en daar is helemaal niks mis mee.”

Die buurman Joost, wat een tirade. Het is dat ik niet op zoek ben naar een man, maar als ik dat wel was zou ik hem meteen meeslepen naar mijn hol.

NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.

NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)